Twaalf artikelen vol ongeloof

Een reactie van een leerkracht ‘rooms-katholieke godsdienst’. Tegen de zachtheid van Torfs. En de arrogantie van Kerk en dhr. Stockman: de 12 artikelen van mijn ongeloof.

Ja, ik ben leraar ‘rooms-katholieke godsdienst’. Zo staat het op mijn contract. Ja, ik ben opgegroeid met die kerk. Neen, ik heb daar geen spijt van. Ja, er waren tijden, lang geleden, dat ik veel ‘naar de kerk ging’. Neen, nu niet meer. En het zal niet meer direct. De kerk zit dieper dan waar de hel moet zitten. De hypocrisie en het theologisch-juridisch gewauwel is ongezien.

Het begon met de bisschopsbrief bij Pinksteren. Was dat even schrikken. En nu lees ik het schrijven van Torfs. En Stockman.

Maar ik begrijp het niet. De inspiratie ontbreekt me ook om veel moeite te doen. Om te proberen het zinvolle ervan te vermoeden. Ik zie geen licht. Geen lichtpuntje. De machthebbers in Romeins pak zwieren met documenten. De grootgrondbezitters van de waarheid zitten op theologische en juridische paarden. Ze branden witte wierook om de zwarte geur te verdrijven die in hun gebouwen hangt. Liever enkele dagen geen Jesaja meer om niet met hun heilige neus op de schanddaden gedrukt te worden. De hogepriesters van de macht communiceren verwoed om de domme wereld te keren. Maar ik godsdienstleerkracht zal dit soort kerk niet verdedigen. Ik weiger om nog lessen over kerk te geven met haar middeleeuwse blinde arrogantie.

Ja, meneer Stockman, ik schreeuw opdat recht wordt gedaan. Neen, Stockman, wij willen geen heksenjacht. Vreemd dat u zoiets zegt, u die nota bene het instituut verdedigt dat ooit de heksenjachten goedkeurde. Heksenjacht toen gebeurde op en tegen onschuldige mensen. Wat wij vragen is dat dàders kerkelijk en burgerlijk gestraft worden. Dat dit niet gebeurt en wordt uitgesteld, maakt mensen niet kwaad, het maakt ons woest. Stop toch eens met die achtbaan van de uitleg en het gepareer van de woorden. Stop met dat spiritueel gebrabbel en sacraal klokkegelui.

De leugens en de schone praat blijven verder woekeren.
En dat wij schreeuwen en godverdomme vloeken om dat recht en propere handen, is maar normaal. Leg dat niet uit dat wij brandstapels willen. Dat Vangheluwe opstapt uit de abdij, dat vroeg de gewone mens al lang. Een normale vraag, toch? Maar we kregen de pinksterbrief met de vraag om vergeving. Hallooo.

Tot prof. Torfs op tv de vraag om op te stappen vorige week helder verwoordde. Jammer dat hij die vraag moest stellen. Jammer dat het instituut kerk niks deed. Ach wat, ook niet jammer : wat dacht u, arme leek, dat de kerk in deze goed zou doen? In de hele wereld zijn er (volgens the catholic reporter) tientallen bisschoppen beschuldigd van seksueel misbruik. Geen enkele, nogmaals: geen enkele heeft zijn ambt moeten neerleggen. Of: elk is bisschop mogen blijven. Slechts enkele priesters werden teruggebracht naar de lekenstaat. Ja, u hoort goed: teruggebracht. Dat wil zeggen: verlaagd. Leken zijn minder waard. Wij moeten blij zijn als er überhaupt een goed daadje valt waar te nemen tussen de wierookmist van hun Bijbelse citaten.

Ik ben leek en godsdienstleerkracht. Wel, ik ben beschaamd dat ik een band heb met dat instituut kerk. Dat was niet afgesproken in het contract. Mijn ‘werkgever’ begaat misdaden en schendingen van mensenrechten. Ik schrap mn lessen waarin ik Danneels zou kunnen citeren. Ik leg zijn Paasbrochures op zolder. De kerkelijke woorden over respect voor ongeboren leven (thema ethiek 5°jaars) zijn zo heel erg ongeloofwaardig en klinken hol nu er geen recht gebeurd naar geboren leven. Ik heb geen katholieke verbondenheid meer. Het kroonstuk van Jezus: wat je aan de minsten der mijnen hebt gedaan… – het criterium voor goedheid -, wordt ontkracht en belachelijk gemaakt. Ik wil niks te maken hebben met dit soort kerk.
Beste prof Torfs. Ik wil niet dat Vangheluwe zijn ambt neerlegt. Ik – en mijn collega’s waarvan velen niet durven spreken, sommigen omdat ze schrik hebben van mensen zoals dhr. Stockman – eisen dat de andere bisschoppen en Rome zelf hem dat ambt afnemen.

Elke onderdaan van het instituut kerk (ik weiger ‘geestelijke’ te gebruiken) die seksueel criminele daden heeft gesteld, moet zich zichtbaar verantwoorden voor de rechtbank (net zoals elk mens moet doen in de civiele maatschappij). De bisschoppen zouden met spoed naar Rome moeten vertrekken en vragen om elke scheve priester zijn ambt af te nemen, om elke scheve bisschop naar de lekenstaat te verlagen. Indien dat juridisch niet kan moet er een commissie komen buiten de kerk, want de kerk mag geen rechter zijn. Indien dat niet kan, wat is de waarheidsgrond dan nog.

Ik ben niet tevreden met kerkelijke brieven. Die verbale klokken klinken vals. Neen, monseigneurs, ik doe niet moeilijk. Mn geweten knaagt alsof mn kop vol konijnen zit. Mn hart jaagt alsof dat het een vervuilde rivier is. Ik ben beschaamd naar de verkrachte families toe dat men durft vràgen om vergeving en begrip.

Waarom kan het niet dat elke school zijn / haar oud-leerlingen aanschrijft en in deze aantoont dat ze openstaat om klachten uit het verleden te aanhoren, te rapporteren. Misschien zijn er oud-leerlingen die hun oude school of andere organisatie (bijv. de broeders van liefde?) willen terechtwijzen. Waarom kan het dat Vangheluwe en Vanden Ouweland überhaupt kúnnen vluchten.

Waarom kan het niet dat pedofiele priesters bij name worden genoemd. Neen, dat is geen hysterie. Gewoon omdat ik niet wil dat de oprecht gelovige mensen die ik ken en die de communie wensen te ontvangen, het risico lopen om deze te ontvangen uit pedofiele handen. Neen, monseigneur, haal nu geen theologische trucjes uit. Als God tot de mens komt, dan niet via pedofiele handen. Als God bestaat is hij niet meer in de kerk, waarschijnlijk meer aanwezig in de ogen van één verkracht kind dan in alle bakstenen van alle kerken samen.

Al de kerkelijke onderdanen die schuldig zijn aan seksueel criminele feiten, hebben mensen ontwijd. Wat veel erger is dan de kerkgebouwen, die ze eigenlijk ook hebben ontwijd. Waarom bestaat er zoiets als ‘heiligenverklaring’ van die historische personen die goed en waarachtig hebben gehandeld en geleefd. Waarom kan het niet dat het tegenovergestelde wordt toegepast op zij die de mens hebben kapotgemaakt.

‘Naar de kerk gaan’ was veel voor mij. Het was je geloof leren. Maar ook geboeid raken door godsdienst en levensbeschouwingen. Het was ook kunst en cultuur zien en ontmoeten. Kerkgaan was ook leren zingen, en improviseren voor mij. Er wordt veel weggegooid. Veel moois. Maar, monseigneurs, dat is niet de schuld van het tranendal van de wereld. Dat is niet de schuld van krijsende mensen. Neen, ik ga niet vergeven. Ik ben een godsdienstleerkracht die zich ergert. Ik ben slechts een leek. Mijn moeder die mijn zon was, dooft nu wat uit. Oud. Ze had vanmiddag haar ogen vol tranen omwille van de gruwel in de kerk. Maar ja, mijn moeder is ook maar een leek.


Ludo Vandenbroeck godsdienstleerkracht Sint-Lievenscollege Gent