Patrick Martens

Tot over drie jaar

De regering-Di Rupo schuift de hete aardappels op budgettair en economisch vlak graag voor zich uit.

De regering-Di Rupo heeft zich sinds het begin van het jaar al drie keer met huiswerk bij de Europese Commissie gemeld.

Na stevig voorbehoud van Europees commissaris Olli Rehn bij een besparingspakket van 11,3 miljard euro in haar initiële begroting, voegde een budgetcontrole in maart daar 119 maatregelen voor bijna 2,5 miljard (inclusief buffers) aan toe om het globale overheidstekort in 2012 op 2,8 procent van het bruto binnenlands product te houden.

In april volgde een geactualiseerd ‘nationaal hervormingsprogramma’ over de stappen van de federale overheid en deelstaten om aan te sluiten bij de Europese agenda 2020 op het vlak werkgelegenheid, onderzoek en innovatie, onderwijs en opleiding, energie en maatschappelijke integratie.

Net voor 1 mei ten slotte repte de regering-Di Rupo zich op de valreep naar de Europese Commissie met een nieuw ‘stabiliteitsprogramma’, dat het traject beschrijft om tegen 2015 met alle overheden samen de overheidsfinanciën in evenwicht te brengen.

Of ze bij de Europese Commissie onder de indruk zijn van die Belgische werkstukken, is zeer de vraag.

Na de budgetcontrole door de regering-Di Rupo heeft het Rekenhof opnieuw gezegd dat veel inkomsten onduidelijk blijven en dat er in 2012 een aanzienlijk aantal one shots gepland zijn die in de toekomst moeten gecompenseerd worden om de publieke financiën op orde te krijgen. Wat het Rekenhof vaststelt, kan Europees commissaris Rehn moeilijk ontgaan.

Het nieuwe ‘nationaal hervormingsprogramma’ is niet veel meer dan een doorslag van een document dat de regering-Leterme vorig jaar bij elkaar schreef. Het is aangevuld met een samenvatting van intussen bekende maatregelen op het vlak van onder meer de begroting, de pensioenen, de werkloosheidsuitkeringen en het energiebeleid. Maar tot 2014 zouden er slechts 53.000 jobs bijkomen. De werkgelegenheidsgraad zal dan zelfs lager zijn dan bij de start van de regering-Di Rupo. Het stechelen over de financiële ruimte voor een economisch relanceplan, dat pas volgende maand op de agenda komt, verraadt niet meteen meer ambities.

In het stabiliteitsprogramma 2012-2015 trekt de regering-Di Rupo de handrem op door af te wijken van het advies van de Hoge Raad voor Financiën. Positief is enkel dat tegen 2015 gemikt wordt op een nominaal begrotingsevenwicht (dus ook als de conjunctuur tegenvalt). Voor 2013 en 2014 wordt de budgettaire inspanning van de federale overheid en de deelstaten echter teruggeschroefd en gespreid. ‘We willen een economisch herstel niet fnuiken’, luidt het argument. Maar 2014 is ook een belangrijk verkiezingsjaar. Het valt nog te zien of bijvoorbeeld Wallonië en Brussel met dat vooruitzicht de van hen gevraagde inspanning leveren. Niets wijst in die richting. In een volgende regeerperiode ligt zo al meteen een sanering van om en bij de 5 miljard in 2015 te wachten.

Premier Elio Di Rupo (PS) is intussen blij met nieuwe cijfers van de Nationale Bank over een lichte economische groei en met het aantreden van de socialist François Hollande als nieuwe Franse president, die Europa van zijn bezuinigingsdwang naar meer inzet voor groei wil richten. Maar dat moeten geen alibi’s zijn om in ons land de hete aardappels zo opzichtig door te schuiven.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content