Vrije Tribune

Toekomstgerichte financiering van Brussel haalt het op blanco cheque

Vrije Tribune Hier geven we een forum aan organisaties, columnisten en gastbloggers

Het volstaat om door een aantal Brusselse gemeenten te fietsen om vast te stellen dat Brussel wel degelijk financiële zuurstof nodig heeft.

Nu het einde van de onderhandelingen nadert – na het sluiten van meerdere deelakkoorden – ontstaat natuurlijk ook gemor. Zij die niet rond de onderhandelingstafel zitten, laten van zich horen. Dat is nu eenmaal eigen aan het politiek bestel. Maar wat ons verbaast is de aard van de kritiek met betrekking tot Brussel. Vaak ongenuanceerd en met afkeer voor deze stad, soms ook intellectueel oneerlijk. Sta ons toe enkele elementen te nuanceren. Uit liefde voor onze hoofdstad en om de waarheid niet langer geweld aan te doen.

Het volstaat om door een aantal Brusselse gemeenten te fietsen om vast te stellen dat Brussel wel degelijk financiële zuurstof nodig heeft. 1 op 4 Brusselaars groeit op in een gezin zonder inkomen uit arbeid. 38.000 inwoners staan op de wachtlijst voor een sociale woning. Het metro-, tram- en busnet moet nog verder worden uitgebreid. De demografische boom die Brussel te wachten staat, en de daarbij horende uitdagingen (o.a. de creatie van meer plaatsen in onderwijs en kinderopvang) zijn ondertussen gekend. En ook de verloedering van sommige stadsdelen baart ons zorgen.

Met het akkoord over de financieringswet krijgt Brussel op termijn jaarlijks een injectie van 461 miljoen euro. Maar het beeld van een “blanco cheque” voor Brussel klopt niet. De besteding van ongeveer de helft van deze middelen ligt al vast: voor veiligheid, mobiliteit, taalpremies en ook voor de Gemeenschapscommissies die hiermee kunnen investeren in scholen en kinderopvang… CD&V drong tijdens de onderhandelingen sterk aan op deze “conditionering”.

Mogen we er ook aan herinneren dat Brussel naast een grootstedelijke ook een cruciale hoofdstedelijke en internationale rol te vervullen heeft? We brengen hierbij graag in herinnering dat Brussel, na Washington DC het meest belangrijke beslissingscentrum ter wereld is (NAVO, Europese instellingen enz). Met o.a. het hoogste aantal geaccrediteerde journalisten en hoogste aantal diplomaten (na N.Y). Onze hoofdstad moet ongetwijfeld nog meer werk maken van deze hoofdstedelijke en internationale rol. Maar anderzijds betalen deze internationale ambtenaren geen belastingen in Brussel, net als de honderdduizenden pendelaars die in Brussel werken (en er van harte welkom zijn), en er gebruik maken van het openbaar vervoer, het wegennet, politiediensten,…

Voor CD&V is ook de responsabilisering van de gewesten, die wordt ingevoerd met de nieuwe financieringswet, en die natuurlijk ook voor Brussel geldt, van het grootste belang. Een gewest dat een goed beleid voert, bijvoorbeeld op het vlak van tewerkstelling, zal daar financieel voordeel uit halen. Maar wie geen activeringsbeleid voert, zal dit ook voelen in zijn inkomsten.

Deze bijkomende financiering is bovendien gekoppeld aan een interne Brusselse staatshervorming, een zgn. “stadshervorming”. De commentaren waren na het sluiten van het Brusselakkoord echter niet mals. Hadden ook wij graag meer ambitie gezien? Ja. Maar laat ons toch kijken naar wat wél gerealiseerd is na jaren immobilisme. Het gewest krijgt een sterkere greep op de gemeenten, een oude Vlaamse verzuchting. Zo komt er een gewestelijk mobiliteitsplan, en een veiligheidsbeleid dat voortaan vanuit het gewest wordt gecoördineerd en waarnaar gemeenten zich moeten schikken. Ook inzake stedenbouw en belangrijke gemeente-overschrijdende nieuwbouwprojecten komt het zwaartepunt bij het gewest te liggen. Lokale overheden kunnen niet langer projecten dwarsbomen of cavalier seul spelen. En het aantal huisvestingsmaatschappijen in Brussel (33) wordt eindelijk via een fusie gehalveerd. Tot voor enkele maanden waren vele elementen van dit akkoord onbespreekbaar…

Voor wie het ondertussen vergeten was: in Vollezele (waar de PS en N-VA kort na de verkiezingen een aantal afspraken maakten) werd 500 miljoen euro voorzien voor Brussel. Zonder enige voorwaarde rond een beter bestuur voor Brussel, en zonder enige affectering. In de nota De Wever was dit bedrag weliswaar verminderd tot 350 miljoen euro. Maar het betrof nog steeds een “blanco cheque”. Jawel…

Verder willen we graag onderlijnen dat met name CD&V erover gewaakt heeft dat de rechten van Vlamingen in Brussel behouden blijven. Zo heeft CD&V de invoering van de tweetalige lijsten voor de gewestverkiezingen tegengehouden. Met dergelijke tweetalige lijsten zouden Franstalige partijen immers beslissen welke Vlaming op de lijst komt, in het parlement en dus ook in de regering. Dankzij Wouter Beke werd op geen enkele manier afbreuk gedaan aan de waarborgen voor Vlamingen in Brussel. Integendeel. Zo werden de waarborgen voor Vlamingen inzake de constitutieve autonomie verhoogd (de bevoegdheid die ons toelaat om onze eigen Brusselse instellingen te organiseren) waarbij de echte dubbele meerderheid werd hersteld die bij de Lombard-akkoorden in 2001 werd afgezwakt.

Er is nog veel werk in Brussel. En de hervorming van de beleidsstructuren moet in ieder geval verder gezet worden. We zijn ons daar ten zeerste bewust van. Maar onze hoofdstad, die overigens ook voor Vlaanderen van enorm economisch belang is, voortdurend in het verdomhoekje plaatsen, is op zijn minst kortzichtig. Enkele jaren geleden becijferde Eurostat nog dat het Brussels Gewest in ons land liefst 19 procent van het bbp genereert.

En natuurlijk heeft iedereen het recht om kritiek te spuien op de verschillende deelakkoorden die gesloten worden, o.a. op het Brusselakkoord. Maar één element moge duidelijk zijn: het zijn de huidige onderhandelaars (en niet de partijen die vandaag aan de zijlijn staan) die ervoor gezorgd hebben dat de bijkomende financiering van Brussel gekoppeld werd aan bepaalde, broodnodige hervormingen in het Brusselse bestel. Het zijn ook dezelfde partijen die een deel van deze financiering op voorhand reeds een bepaalde bestemming gaven. CD&V heeft er met de andere onderhandelde partijen – en op basis van haar decennialange terreinkennis, met sterkhouders als Steven Vanackere en Brigitte Grouwels – dus voor gezorgd dat de initiële blanco cheque voor onze hoofdstad ingeruild werd voor een toekomstgerichte en gekaderde financiering. Met dank aan Wouter Beke.

Paul Delva (Vlaams volksvertegenwoordiger uit Brussel – CD&V) Bianca Debaets (Brussels volksvertegenwoordiger en gemeenteraadslid in Elsene – CD&V)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content