Misschien is er eindelijk een geneesmiddel tegen de ziekte van Alzheimer in de maak. Dat zeggen twee onderzoekers van de K.U. Leuven in Knack.
De ziekte van Alzheimer treft wereldwijd al 35 miljoen mensen, en de aantallen nemen gestaag toe. Wetenschappers slagen er maar niet in een efficiënt middel tegen de ziekte te ontwikkelen.
Chemicus Fred Van Leuven en bioloog Joris Winderickx kunnen daarin – dankzij een bundeling van hun beider specialisaties – misschien wel eens verandering brengen.
Van Leuven is de ouderdomsdeken van het alzheimeronderzoek in ons land, en leek met zijn ideeën lange tijd op het verkeerde spoor te zitten: het spoor dat de meeste andere alzheimeronderzoekers niet volgden.
Hij focuste namelijk vooral op de rol die lange strengen van het eiwit tau op de ontwikkeling van alzheimer in de hersenen zouden spelen, terwijl het grootste deel van de wetenschappers meenden dat de sleutelrol bij plaques van het eiwit beta-amyloïd lag.
Sinds kort weet men dat de twee eiwitten waarschijnlijk een tandem vormen in het uitlokken van de ziekte, dat ze elkaar versterken. Door de combinatie van dit inzicht met hun beider expertise – Van Leuven is expert van transgene muizen, Winderickx van gistmodellen – konden de twee enkele stoffen identificeren met hoog potentieel in de strijd tegen de ziekte.
Om hun ideeën in de praktijk te brengen richtten ze in 2002 het bedrijf reMYND op. Dat werd in september jongstleden overgenomen door de internationale farmareus Roche, voor een half miljard euro – meteen een van de grootste biotechdeals die ooit in ons land zijn gesloten. Roche zal de klinische testen doen voor twee middelen (waaronder eentje tegen de ziekte van Parkinson) die reMYND identificeerde, en zal de zoektocht naar nieuwe middelen ondersteunen.
Ten vroegste in 2020 zullen we weten of Van Leuven en Winderickx de zo lang verwachte doorbraak in de strijd tegen alzheimer hebben gerealiseerd.
(DDR)
