Günter Grass: ‘De explosieve kracht van een gedicht is altijd onderschat’ (Video)

Günter Grass in een interview met Arnon Grunberg: ‘Ik geloof dat de explosieve kracht van gedichten altijd is onderschat’

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

De Nederlandse schrijver Arnon Grunberg interviewde de Duitse schrijver en Nobelprijswinnaars Günter Grass omdat die laatste de Spiros Vergos Prize for Freedom of Expression gewonnen had. Dat interview werd gepubliceerd in de Knack van 6 maart 2013. Onderstaande is een passage over de Spiros Vergos Prijs.

Arnon Grunberg: Meneer Grass, de reden voor dit gesprek is dat u zojuist de Spiros Vergos Prize for Freedom of Expression hebt gewonnen. De prijs krijgt u voor al uw boeken, maar eigenlijk gaat het om de vrijheid van denken en om uw laatste dichtbundel Eintagsfliegen . Deze politieke gedichten hebben veel reacties opgeroepen, ook veel kritiek. U hebt daar uw mening over gegeven en gezegd dat er een traditie van politieke gedichten bestaat, zoals Hans Magnus Enzensberger en Erich Fried die geschreven hebben.

Günter Grass: “En Walther von der Vogelweide, Heinrich Heine. Met andere woorden: door de Duitse en door de hele Europese literatuur is het gedicht vaak gebruikt om in die strenge geserreerde vorm politieke onderwerpen ter sprake te brengen. De Wevers-opstand van 1840 was niet publiekelijk bekend geworden ook al werd er in sommige kranten over geschreven als Heinrich Heine niet zijn Weber-gedicht had geschreven: Duitsland, wij weven je lijkwade.”

Grunberg: Maar zijn de tijden niet veranderd? Is het niet naïef tegenwoordig nog te denken dat je door een politiek gedicht iets kunt veranderen?
Grass: “Ik geloof dat de explosieve kracht van gedichten altijd is onderschat. Ik geloof dat een deel van de ergernis die zich vanuit Duitsland kenbaar maakte hierin bestond dat iemand met een gedicht zulke opwinding kon veroorzaken. Kijk, ik kan er niets aan doen dat het merendeel van die artikelen in de Duitse pers zo eensluidend van toon is, en dat journalisten niet meer echt onderzoek doen, maar zich beperken tot het verspreiden van meningen en stemmingen. Ze moeten er dan niet van opkijken als ze minder steun bij lezers en luisteraars vinden. Dat dit op kritiek is gestuit, is begrijpelijk.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content