Vijf vingers, tien handen

Bij mooi weer beklimmen Azerbeidzjaanse pelgrims de heilige berg “Besh Parmak”, voor een portie geluk of om hun wensen kracht bij te zetten. Vandaag is er niemand.

Een hardnekkige wolk heeft zich vastgeprikt aan de “vijf vingers” van de heilige berg “Besh Parmak”, 60 kilometer ten noorden van Baku.

Een stenen trap en ijzeren ladders leiden langs de steile rotsen naar de top. Als een stairway to heaven, met zichtbaarheid nul. Keuvelende schimmen in de mist wachten de schaarse bezoekers op. Tien bedelende handelen schuiven uit rafelige wollen mouwen.

Boven voert een heks islamistisch-animistische rituelen uit voor wie betaalt. Ze verkoopt lintjes om aan takken te knopen en steentje om naar beneden te werpen. Bij mooier weer komen Azerbeidzjaanse pelgrims langs voor een portie geluk of om hun wensen kracht bij te zetten.

Vandaag is er niemand. Van op het terras van de heks turen we in het witte niets. De vijf vingers, rotspieken die als een omgekeerde vork in de lucht steken, laten zich niet zien.