Fik Meijer wo 3 november

Op 3 november is het Leerkrachtendag op de Boekenbeurs en is Michael ‘The Hours’ Cunningham te gast.

Fik Meijer: alle wegen leiden naar Rome (Uur literatuur)

Woensdag 3 november – 15u – Knack-stand 426 in Zaal 4

‘Van de 21 officiële Romeinse keizers (…) die in de moeilijke jaren 235-284 de macht in handen dachten te hebben, stierf er slec hts één een natuurlijke dood.’ Wie zei er ook weer dat gekroonde hoofden een risicoloos bestaan leiden? Fik Meijer, de meest populaire Romeinse geschiedsc hrijver van de Lage Landen, geraakte ook in Vlaanderen bekend met het aanstekelijke Keizers sterven niet in bed (2001). Oorspronkelijk maakte hij naam en faam als onderwaterarcheoloog die onder andere de zeereis van de apostel Paulus naar Rome reconstrueerde. Ondertussen publiceerde hij talloze boeken over de Romeinse geschiedenis, waaronder Gladiatoren (2003) en Vercingetorix (2004). Met De Middellandse Zee.Een persoonlijke geschiedenis is de cirkel rond. Wat betekende de mare nostrum (‘onze zee’, zoals de Romeinen haar noemden) voor Meijer persoonlijk en voor de Romeinse geschiedenis tout court? Leiden alle wegen ook vandaag nog naar Rome?

Michael Cunningham

Woensdag 3 november – 14u – Oranje Zaal

Het gebeurt maar zelden dat de film naar het boek beter is dan het boek zelf. Maar het gebeurt, zoals in het geval van The Hours van Stepen Daldry naar de roman De uren van de Amerikaanse auteur Michael Cunningham (°1952). De film uit 2002, met Nicole Kidman, Julianne Moore en Meryl Streep in de hoofdrollen, zette de roman van Cunningham over leven, liefde en de zelfmoord van Virginia Woolf om in een aparte, associatieve filmtaal. En dat is niet toevallig want Cunningham schrijft nu eenmaal erg filmisch. Dat was al zo van bij zijn debuut Huis aan het einde van de wereld (1990), en dat geldt ook voor zijn andere romans die in het Nederlands zijn vertaald, zoals Bloedverwanten (1995), De uren (1998), Stralende dagen (2005) en het pas verschenen Bij het vallen van de avond (2010). Cunningham die homoseksueel is, net als Woolf dat trouwens was, heeft er een hekel aan dat zijn werk in die termen wordt gelezen. En hij heeft gelijk want ook al kleurt die homoseksualiteit de ‘vrouwelijke’ toon van zijn verhaalkunst, toch is de inhoud ervan – de grilligheid van de liefde en de fundamentele eenzaamheid van de mens – wel degelijk universeel.

Monkey Tales: gaming in het onderwijs

Woensdag 3 november – 12u – Oranje Zaal

Spelenderwijs wiskunde leren. Het bleef een verre droom tot het nu echt bestaat in game-land. Monkey Tales heet het nieuwste educatieve speeltje en de bedoeling is om de wiskundige basisvaardigheden op de drempel van het secundair onderwijs via een spelletje met apen weer op te frissen. Verleden jaar lanceerde Uitgeverij Die Keure het eerste educatieve wiskunde-game . De reacties waren enthousiast: van leerlingen en leraars tot onderwijskundigen. Het was immers al bewezen dat jongeren die gamen door het snel inspelen op nieuwe situaties hun intelligentie al spelend verbeteren. Waarom dan ook niet in het onderwijs zelf games gaan gebruiken om traditioneel saaie leerinhouden aantrekkelijk te maken voor de leerlingen? Onderwijskundige Soetaert: ‘Het is interessant dat leerlingen op hun eigen ritme kunnen leren en eventuele achterstanden inhalen.’ Maar voor de wiskundeleraars wordt het wel aanpassen geblazen, zo Soetaert nog: ‘Wat zullen al die arme leraars binnenkort moeten doen met alle games die zullen verschijnen?’ Spelen natuurlijk!

Geschiedenis met flaporen

Woensdag 3 november – 12u – Groene Zaal

Het vertellen van literaire verhalen of geschiedenissen is lang geleden gegroeid uit de ernstige geschiedschrijving (Herodotus!). Geen wonder dus dat jeugdauteur Kristien Dieltiens in Met flaporen de wereld rond uit de Belgische verhalentrommel 30 markante hoofdfiguren selecteerde om er een pittig voorleesverhaal voor jongeren rond te bouwen. Ze brengt Keizer Karel ten tonele die niet kon schrijven want schrijven was tot begin zestiendee eeuw iets voor sissies – of voor priesters, met een al dan niet humanistische stempel. Zeg dat Karel de Grote, die dankzij de Ierse monnik Alcuïnus met veel moeite een handtekening kon schetsen, het gezegd heeft! En zo vallen er nog wel merkwaardige anekdotes uit de officiële Belgische geschiedenis te rapen die de interesse van de jeugd misschien zullen prikkelen om later – wie weet – echte geschiedenis tot zich te nemen. Ze kunnen dan beginnen met De geschiedenis van België van Marc Reynebeau bijvoorbeeld. Maar eerst nog even warm lopen, met of zonder flaporen op de geschiedenisbladzijden.

Frank Hellemans


Voor meer details over het dagprogramma, zie boek.be

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content