‘Er zijn grenzen aan de ongelijkheid’

Na de zomer stopt Jan Renders als voorzitter van het ACW.

Na de zomer stopt Jan Renders als voorzitter van het ACW, de koepel van de christelijke werknemersorganisaties. ‘Is het ACW macht of kracht?’, zo vraagt hij zich af in een nieuw boek uit de Kopstukkenreeks van Davidsfonds Uitgeverij dat maandag is voorgesteld.

In een interview met Knack deze week geeft Jan Renders meer tekst en uitleg.

Over de financiële klappen die het ACW heeft gekregen door de participatie van zijn coöperatieve holding Arco in Dexia: ‘Zoals vele andere grote financiële instellingen heeft ook Dexia enorme kapitaalrisico’s genomen. Voor het ACW was het een zware ontgoocheling te moeten vaststellen dat we die mechanismen niet doorgrond hebben.’

Over de kritiek van het ACW op het pensioenplan van de CD&V: ‘Het ACW heeft op zich geen probleem met redeneringen over de loopbaanduur of met een activering van 55-plussers. Maar er is geen enkele reden om paniek te zaaien rond de pensioenleeftijd.’

Over de scherpe keuzes die volgens Frank Vandenbroucke (SP.A) nodig zijn om een sociaal beleid te blijven voeren: ‘Met uitzondering van de mensen met een kleine uitkering of een leefloon bijvoorbeeld, zullen we allemaal een inspanning moeten leveren. Maar dan wil het ACW graag weten wie het meeste doet. In mijn hele loopbaan ben ik bezig geweest met het vraagstuk van de inkomensverdeling. Er zijn grenzen aan de ongelijkheid.’

Over de plannen van de Vlaamse regering voor een ‘Vlaamse sociale zekerheid’: ‘Het ACW zal niet storm lopen tegen een extra kinderbijslag of een Vlaamse verzekering tegen hoge ziekenhuissupplementen. Maar het blijft op zijn minst vreemd dat de schaarse middelen die de Vlaamse regering daarvoor zal inzetten, niet meer kunnen dienen om bij voorrang de lange wachtlijsten in onder meer de gehandicaptenzorg en de geestelijke gezondheidszorg weg te werken. Voor het ACW is dat nu veel crucialer.’

Patrick Martens

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content