Rik Torfs stapt uit de politiek: een soldaat uit het gelid

Na amper drie jaar stapt CD&V-senator Rik Torfs alweer uit de politiek. Hij wil zich weer helemaal richten op zijn werk aan de Leuvense universiteit. In het spoor van een traditionele partij lopen, was duidelijk zijn ding niet.

De politieke plannen van professor Kerkelijk Recht Rik Torfs (KULeuven) begonnen in 2009, toen maakte hij samen met Siegfried Bracke het VRT- verkiezingsprogramma De stemming ’09 maakte. Kort daarna liet hij weten dat hij een nieuwe politieke beweging wou opstarten. Daarin zou hij mensen van allerlei strekkingen met eenzelfde politieke denkwijze samenbrengen. Maar daar kwam uiteindelijk niets van in huis en in het voorjaar van 2010 sloot hij zich bij CD&V aan. In ruil kreeg hij bij de vervroegde federale verkiezingen meteen een mooie tweede plaats op de Senaatslijst.

Toen toenmalig partijvoorzitster Marianne Thyssen hem in de partij binnenhaalde, zag het er nog naar uit dat Torfs politieke loopbaan een succes zou worden. Zijn BV-status leverde hem veel media-aandacht op en hij haalde ook heel wat stemmen binnen. Al snel begon hij scherp uit te halen naar zijn partij en haar leiding, en dat werd hem niet altijd in dank afgenomen. Zo zei hij vorig jaar nog dat hij het zelfvertrouwen en ideologische profiel van de Vlaamse christendemocraten niet langer kon aanzien.

Drie jaar na zijn politieke debuut ziet Torfs nu dus van zijn politieke plannen af. Knack-redactrice Ann Peuteman blikt terug op de niet onopgemerkte passage van Rik Torfs in de Wetstraat.

Rik Torfs noemt zijn politieke carrière zelf een mislukking. Hij vindt het vooral jammer dat hij niet veel heeft kunnen verwezenlijken van zijn grote ambitie: CD&V vernieuwen.

Ann Peuteman: Hij is niet de enige. Mensen die uit andere sectoren, zoals het bedrijfsleven of de academische wereld, de politiek binnenkomen, hebben het er vaak moeilijk mee dat alles zo traag vooruitgaat. In de politiek is vernieuwing een werk van lange adem. Ook als het om partijpolitieke vernieuwing gaat. Sommigen raken daar zo door gefrustreerd dat ze na een tijd weer opstappen. Dat Rik Torfs voor verandering ging, was van bij het begin duidelijk. Hij wou niet zozeer het land veranderen als wel zijn nieuwe partij. En dat bleek dus veel moeilijker dan gedacht. Torfs is duidelijk iemand die graag dingen in beweging zet. Vandaar wellicht dat hij ook zo graag rector van zijn universiteit wil worden.

Was zijn visie eigenlijk wel vernieuwend? Ann Peuteman: Ik denk niet dat we hem als een grote vernieuwer mogen beschouwen. Net als de rest van de partij hield ook hij de kerk te allen tijde in het midden. CD&V had het dan ook moeilijker met de manier waarop hij de dingen zei dan met de inhoud van zijn woorden. En natuurlijk ook met het feit dat hij het altijd weer nodig vond om zijn mening in de krant te gooien.

Is dat de reden waarom hij best wel wat tegenkanting kreeg binnen CD&V? Ann Peuteman: Van bij het begin waren een paar mensen niet blij met zijn komst omdat hij meteen zo’n prominente plaats op de lijst kreeg. Dat wekt natuurlijk jaloezie. Iedereen wist ook dat Rik Torfs niet alleen om zijn visie was binnengehaald maar ook vanwege zijn BV-status. Laten we eerlijk zijn: in het verleden dook hij niet altijd in even ernstige tv-programma’s op. Hij zag er geen graten in om ook af en toe de clown van dienst te spelen, en daardoor werd hij niet altijd door iedereen ernstig genomen. Ook niet in zijn eigen partij.

Maar CD&V kan hem verder niet veel verwijten. Hij haalde de voorbije drie jaar veel stemmen binnen, zorgde voor heel wat media-aandacht, en keert nu braaf terug naar de academische wereld. Met bedanking van de CD&V-top. Iedereen content dus.

Is er voor buitenstaanders als Rik Torfs eigenlijk wel plaats in de Wetstraat? Ann Peuteman: Dat is sowieso niet makkelijk voor mensen die niet groot zijn geworden in een politieke partij en die dus de weg van de jongerenafdeling naar de nationale politiek niet hebben afgelegd. Zeker in traditionele partijen valt het hen vaak zwaar om zich in te passen binnen de hiërarchie en de heersende usances. Bij CD&V is dat nog extra moeilijk omdat daar ook nog eens alle standen een rol spelen en op de partij wegen. Zeker in deze moeilijke electorale tijden willen traditionele partijen trouwe partijsoldaten en Rik Torfs was niet genoeg soldaat om in het gelid te marcheren. (JB)