Over sport en zomergasten

Sport is alles. Zo verschijnt het toch op televisie.

Volgens de masterscriptie van communicatiewetenschapper Klaas Devriendt (Universiteit Gent) zond de Vlaamse openbare omroep in 2009 2,5 keer meer sport uit dan in 1999. Sport speelt een belangrijke maatschappelijke rol en is voor vele mensen, zowel in het beoefenen als het bekijken ervan, een heuse bron van ontspanning. Ook ik sla graag een pluimpje of loop in naburige parken en ik kijk met plezier naar uitzonderlijke sportwedstrijden.

Sportberichtgeving heeft een cruciale plaats in het zendprogramma van de VRT. Toch is er mijns inziens al jaren iets loos met de evenwichtsverhoudingen tussen de drie pijlers van onze openbare omroep. Ontspanning, educatie en informatie lijken me voor het VRTmanagement al een tijdje geen evenwaardige missies meer te zijn. De wijdverspreide mengvormen infotainment en edutainment houden de illusie hoog dat er niets aan de hand is met de opvoedende zendkracht van de VRT.

Toch kan ik me niet van de indruk ontdoen dat het openbare omroepkanaal voor de meerwaardezoeker (CANVAS) hoe langer, hoe meer gekaapt wordt door sportverslaggeving en sportshows allerhande.

De algemene, informatieve of educatieve duiding van de openbare omroep dient altijd, rechtstreeks of onrechtstreeks, te wijken voor het Belgisch voetbalkampioenschap, de Vlaamse veldkoersen, de Tour de France, internationale tennistornooien, EK’s en WK’s van vooral populaire en lucratieve sporten, de megalomanie van de Olympische Spelen,…. Sport heeft bovendien niet alleen haar eigen mediaformats met obligate BVs en ijdeltuiten, maar is ook alomtegenwoordig in het dagelijks journaal, in showbizznieuws, inlifestyleprogramma’s, in zogenaamde politieke debatprogramma’s, ….

Sport is alles. Zo verschijnt het toch op televisie. Zoals er te veel wetstraatjournalistiek wordt bedreven, zo wemelt het ook van sportcommentaar.

Media-aandacht voor sport mag zeker in verhouding staan tot de grote sportbelangstelling van mensen. Toch blijkt dat vooral topsport beoefend door eigen helden en duur betaalde, internationale sterren met alle zendtijd gaat lopen. Wat met de niet zo mediagenieke sporten of met de sporten die het moeten stellen zonder maffieuze FIFA en niet kunnen genieten van vette reclameinkomsten ?

Wanneer ik zondagavond naar “Zomergasten” op de VPRO kijk, vraag ik me telkens af : waarom kan dit nu niet op onze eigenste CANVAS ? Waarom kan zo’n programma nu niet na of naast zoveel Sporza staan ? Een drie uur durend gesprek met een inspirerende persoonlijkheid die aan de hand van bijzondere beeldfragmenten zijn of haar visie op mens, media en maatschappij geeft. In Vlaanderen zijn er genoeg competente interviewers en ook boeiende intellectuelen, artiesten, filmmakers, politici, komieken, …. die drie uur lang interessante televisie kunnen maken waarvan je met zowel ernst als humor iets opsteekt.

Een televisieprogramma dat niet zweert bij de oneliner of bij vedetten die veel spreken maar niets te zeggen hebben. Televisie waarin toch de tijd genomen wordt om luidop te denken, te luisteren, te argumenteren, te ontroeren, te lachen,…. Onderzoekende televisie die wat trager gaat en wat dieper graaft dan “Terzake” of “De Zevende dag”.

Ik ben ervan overtuigd dat er in Vlaanderen genoeg televisiekijkers zijn, die bijvoorbeeld een Vlaamse “Zomergasten” zeer op prijs zouden stellen. Het zal geen kijkcijferkanongroep zijn, maar wel een kijkersgild dat op zondagavond trouw en met grote waardering afstemt op haar eigen openbare omroep. Waarom mogen trouwens op de VRT alleen sportprogramma’s en speelfilms drie uur duren ? Tegenover 1362 uur sportzenduren mogen er misschien toch eens 20 uur uitgetrokken worden voor een “Zomergasten à la flamande”. Ik kijk er alvast naar uit.

Wouter Hessels
Docent media & maatschappij
EhB-RITS Brussel

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content