Stop de hysterie over Belgische Syriëstrijders

Het wordt tijd dat er een einde komt aan de hysterie over Belgische moslimjongeren die gaan vechten in Syrië. Het dossier begint te lijken op een bliksemafleider voor de veel grotere problemen waar de regering maar geen vat op krijgt.

Wat komt u doen in Turkije, meneer? Op vakantie? En wat gaat u doen tijdens uw vakantie? Op het strand liggen, zegt u? De Turkse culturele schatten bezichtigen en alle dagen goed eten? Kan u dat bewijzen? Bent u niet van plan om door te reizen naar Syrië om daar deel te nemen aan de Jihad waarvoor men u in België gehersenspoeld heeft? Is het niet uw doel om er te sterven als een martelaar? Mogen wij eens in uw bagage kijken om te controleren of er voldoende badkledij in zit die aantoont dat uw reis wel degelijk op onze stranden eindigt en niet in de oorlog tegen Assad? Mogen wij u vragen om zich even te ontkleden zodat wij kunnen overgaan tot een lichaamsfouille? Wilt u mij maar even volgen, meneer?

Hoe had minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet zich voorgesteld dat de verscherpte controle van Belgische reizigers naar Turkije in zijn werk zou gaan? Gaan we deze zomer elke Belg die in Turkije op vakantie gaat, onderwerpen aan een kruisverhoor? Moeten politie en douane zowel in alle Belgische als in alle Turkse luchthavens de bagage van deze toeristen controleren? Moeten ze – zoals de politie van Antwerpen – een lijst van 12 signalen afwerken om er de Jihadisten uit te plukken?

De RTBF brengt een reportage over twee jongens van 16 en 14 die niet werden tegengehouden omdat ze van ons land naar Turkije reisden en dit terwijl minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet toch had aangekondigd dat ons land en Turkije een akkoord hadden om verscherpt te controleren op mogelijke strijders voor Syrië.

Voor alle duidelijkheid: deze jongens zijn niet naar Syrië vertrokken. Ze zaten op een vlucht van Turkish Airlines van Brussel naar Istanboel, een stad op duizenden kilometer van de Syrische grens. Ze maakten een reis die dagelijks door duizenden mensen gemaakt wordt. Onder hen ook vele jongeren. En nu wordt de vraag gesteld hoe het mogelijk is dat ze dit konden doen.

Het politieke nieuws wordt al wekenlang beheerst door Belgische moslimjongeren die naar Syrië trekken om er te gaan vechten tegen het regime van president Assad. In een zelden gezien politiek opbod werden tal van spectaculaire voorstellen gelanceerd om deze jongeren te beletten om te vertrekken.

De Antwerpse burgemeester Bart De Wever stelde voor om GAS-boetes in te zetten, de Vilvoordse burgemeester Hans Bonte wilde geradicaliseerde jongeren hun papieren afnemen en minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet legde een voorstel op tafel om het deelnemen aan de oorlog in Syrië bij wet te verbieden.

Toen Milquet naar de ministerraad trok met 10 spectaculaire voorstellen om kandidaat-Syrïëstrijders tegen te houden, werd ze omzeggens over de hele lijn teruggefloten door premier Elio Di Rupo en de andere ministers. Er komt geen koninklijk besluit dat het strafbaar maakt om te gaan vechten in Syrië. Er komt geen maatregel om geradicaliseerde jongeren hun papieren af te pakken. De andere 8 voorstellen zijn verwezen naar werkgroepen.

Als doekje voor het bloeden had Milquet nog haar akkoord met Turkije over de verscherpte controles. Daar blijft nu, na de reportage van de RTBF, dus ook niet veel meer van over. En gelukkig maar. Het is niet omdat enkele jongeren in ons land geradicaliseerd zijn, dat we nu maar meteen de hele rechtstaat overboord moeten gooien.

Het wordt tijd dat er een einde komt aan de hysterie over Belgische moslimjongeren die gaan vechten in Syrië. De politieke commotie over dit dossier begint stilaan te lijken op een bliksemafleider voor de veel grotere problemen waar de regering maar geen greep op krijgt: de groeiende werkloosheid en de krimpende welvaart door een steeds verder afglijdende economie.

Overigens: geef aan alle jongeren een land waar het goed is om te wonen en werken en ze zullen al veel minder zin hebben om hun leven op het spel te zetten in een oorlog die ver weg is.