Zeesterren en stormen bedreigen het Great Barrier Reef

© Reuters

De koraalsterfte aan het Great Barrier Reef is alarmerend. Hoofdoorzaak is echter niet de opwarming van het zeewater. Stormen en zeesterren zijn nog gevaarlijker voor het grootste koraalrif ter wereld.

De koraalsterfte aan de Great Barrier Reef voor de Australische Oostkust is rampzaliger dan tot nog toe aangenomen. In de voorbije 27 jaar is het deken van koraal met meer dan 50 procent gekrompen, schrijven Australische wetenschappers in het tijdschrijft Proceedings van de Amerikaanse Academie voor Wetenschappen, of kortweg PNAS.

Als de trend zich voortzet, kan de begroeiing in de komende tien jaar opnieuw halveren, zei Peter Doherty van het Australisch Instituut voor Mariene Wetenschappen (Australian Institute of Marine Science, AIMS) in Townsville.

Zeesterren
Het Great Barrier Reef is het grootste koraalrrif ter wereld. Het bestaat uit meer dan 2.900 individuele riffen en tal van eilanden. Het reusachtige rif strekt zich uit van Cairns in het noordoosten over 2.600 kilometer richting zuiden. Het trekt jaarlijks meer dan twee miljoen bezoekers aan.

Hoofdoorzaak voor de achteruitgang is niet de opwarming van het zeewater ten gevolge van de klimaatverandering en de daardoor veroorzaakte verbleking van de koralen. Volgens de wetenschappers is slechts tien procent van het verlies daaraan te wijten.

Veel ergere gevolgen hebben zware stormen (48 procent) en de aantasting met doornenkroonzeesterren (42 procent).

Betere kans op aanpassing

“De stormen kunnen we niet verhinderen, maar wellicht kunnen we de populatie zeesterren inperken”, meent AIMS-directeur John Gunn. “Als we daarin slagen, maken de koralen een betere kans om zich aan de hogere watertemperaturen en de verzuring van de zeeën aan te passen”.

Massale verbleking van koralen traden de afgelopen tijd twee keer op: in 1998 en 2002.

Rampzalig

De koraalsterfte is volgens het rapport ongelijkmatig verdeeld. In het noordelijke deel, waar de meeste toeristen naartoe varen om te duiken, is het deken van koraal redelijk stabiel.

Rampzalig is de situatie in het zuiden, waar krachtige cyclonen schade aanrichtten. Doornenkronen maken zich periodiek meester van het hele rif.

“Het deken van koraal kan zich herstellen, maar dat duurt tien tot twintig jaar”, aldus auteur Hugh Sweatman. Het koraaldeken groeit zonder bedreiging door doornenkronen jaarlijks met ongeveer 0,89 procent. “De pauzes tussen de storingen zijn meestal te kort, waardoor het tot een totaal verlies komt op langere termijn”.

Ecosysteem uit evenwicht

Doornenkronen zijn zeesterren met tot 23 armen, die 30 centimeter diameter kunnen bereiken. Als het ecosysteem uit zijn evenwicht geraakt en de vijanden van de zeesterren als reuzenmosselen en -slakken gedecimeerd worden, vermeerdert de populatie doornenkronen bliksemsnel en dringt de koraalriffen als sprinkhaanzwermen aan land met honderdduizenden tegelijk binnen.

Een doornenkroon kan dagelijks een vuistgrote koraal verdelgen. “De kwaliteit van het water speelt (bij de uitbreiding van doornenkronen) een grote rol”, luidt het in het rapport. “We onderzoeken nu mogelijkheden, hoe we beter tegen de inheemse pest kunnen optreden”. (Belga/TV)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content