Britse wetenschappers hebben een programma ontwikkeld dat het gehuil van individuele wolven kan herkennen, meldt de BBC-website. Het programma kan een grote hulp zijn voor natuurbeschermers.
Een team van Nottingham Trent University in het Verenigd Koninkrijk heeft een programma ontwikkeld om het stemgeluid van oosterse grijze wolven te analyseren. Als onderzoekers nu verschillende nachten na elkaar wolvengehuil horen, kunnen ze weten of het dezelfde wolf is of niet.
Bij tests op tientallen archiefbeelden haalde het programma een accuraatheid van 100% bij het analyseren van een solo en 97% wanneer de wolven in koor huilden. Het nieuwe programma is uniek omdat het zowel toonhoogte (frequentie) als amplitude (volume) analyseert, terwijl vorige programma’s alleen rekening hielden met toonhoogte.
“Beschouw toonhoogte als de noot die de wolf aan het zingen is”, zegt doctoraatsstudente Holly Root-Gutteridge, die het onderzoek geleid heeft. “Wat we nu toegevoegd hebben is de amplitude of volume, wat neerkomt op hoe luid de wolf aan het zingen is op verschillende momenten. Het is een beetje als taal: als je de klemtoon verplaatst maak je een ander geluid.”
De technologie zou gebruikt kunnen worden door natuurbeschermers om de wolven te traceren. De dieren zijn immers vaak moeilijk om te zien te krijgen, maar des te gemakkelijker om te horen. “Wolven huilen veel in het wild”, zegt Root-Gutteridge. “Wanneer ze beginnen in koor te zingen doen ze meteen allemaal mee.” Een wolvenkoor kan rivaliserende roedels proberen af te schrikken, terwijl een eenzame wolf huilt om zijn roedel terug te vinden.
Root-Gutteridge speculeert dat het nieuwe programma ook gebruikt zou kunnen worden in akoestische studies van “andere wolven, coyotes, honden… alles dat huilt, eigenlijk”. (KJ)
