Sommige wieren hangen voor hun energievoorziening deels van gastplanten af.
De fotosynthese is een klassieker uit het lager onderwijs: planten gebruiken licht van de zon om energie te genereren.
In het vakblad Nature Communications verschijnt echter een verhaal over het wedervaren van een groenwiertje dat wel tot fotosynthese in staat is, maar blijkbaar volstaat dat niet altijd voor zijn energievoorziening. In sommige omstandigheden kan het energie plukken uit andere planten.
Het wiertje beschikt daarbij over een systeem dat ook bepaalde bacteriën, schimmels en wormen aankunnen: enzymen waarmee het de cellulose die zo talrijk is in planten, kan verteren. De enzymen breken het cellulose af in bruikbare kleine suikercomponenten. In feite zou je kunnen zeggen dat de wiertjes in staat zijn om van andere planten te ‘eten’. Het is de eerste keer dat zoiets in de natuur wordt vastgesteld.
Efficiënte productie van bio-energie
De wiertjes hanteren het systeem wel bijna uitsluitend als het moeilijk is om tot fotosynthese over te gaan, bijvoorbeeld omdat er te weinig koolstofdioxide in hun omgeving aanwezig is.
Het inzicht kan nuttig zijn in het streven naar een efficiënte productie van bio-energie, want het is niet gemakkelijk om cellulose, dat heel talrijk kan zijn in plantaardig afval, om te zetten in iets bruikbaars.
Als dat met wiertjes zou kunnen, zou het sneller en goedkoper gaan dan met de methodes die nu gebruikt worden. (DD)
