De klimaatverandering maakt het in sommige delen van de wereld te warm om te werken, blijkt uit onderzoek van de Verenigde Naties (VN).
De opwarming van de aarde kost de wereld tegen 2030 jaarlijks meer dan 2000 miljard dollar aan verloren arbeidsproductiviteit. De VN presenteerden de cijfers dinsdag tijdens een forum in Kuala Lumpur. Door hittestress zouden momenteel al 15 tot 20 procent van de arbeidsuren in Zuidoost-Azië verloren gaan in banen waarbij mensen aan veel hitte worden blootgesteld. Dat cijfer kan verdubbelen tegen 2050.
Volgens Tord Kjellstrom van de Health and Environment National Trust in Nieuw-Zeeland, een van de auteurs, is het in tropische en subtropische delen van de wereld in de zomer nu al zo heet dat mensen gezondheidsklachten krijgen en hun werkcapaciteit vermindert.
Hij schat dat de klimaatverandering in Noordwest-Europa in de komende decennia echter nauwelijks invloed zal hebben op de arbeidsproductiviteit.
De situatie in Maleisië is typerend voor Zuidoost-Aziatische landen. Als er minder gewerkt wordt als gevolg van hittestress, zal het bruto binnenlandse product (bbp) naar schatting dalen met 5,9 procent tegen 2030. Dat is meer dan het dubbele van het geschatte verlies door hittestress in 2010, namelijk 2,8 procent.
Aanslag op de elektriciteitsinfrastructuur
Wereldwijd kan de verloren arbeidsproductiviteit tegen 2030 meer dan 2000 miljard dollar per jaar kosten. Tot de banen die het meest onder druk staan, behoren de laagstbetaalde banen: zware arbeid en ongeschoold werk in de landbouw en industrie.
Zowel China als India kunnen in 2050 een verlies lijden van 450 miljard dollar op hun bbp, als gevolg van hittestress. Dat verlies kan verminderd worden door aanpassingsmaatregelen te nemen en bijvoorbeeld arbeidsuren te verschuiven.
De hitte doet ook een aanslag op de elektriciteitsinfrastructuur, zegt Kjellstrom. De extra energie die een stad als Bangkok nodig heeft als de temperatuur 1 graad stijgt, is ongeveer 2000 megawatt. Dat is vergelijkbaar met de productie van een grote energiecentrale.
“Het is erg belangrijk om aanpassingsmaatregelen te nemen om mensen te beschermen tegen de hitte”, zegt hij. “Aanpassing is echter maar een deel van het antwoord. We moeten ook actie ondernemen om de CO2-uitstoot te verminderen. Als dat niet gebeurt, zal de frequentie en intensiteit van natuurrampen na 2050 sterk toenemen. Aan het einde van deze eeuw zal de situatie dan vooral alarmerend zijn voor de allerarmsten in de wereld.”
De cijfers van het International Institute for Global Health, een afdeling van de Universiteit van de Verenigde Naties, werden deze week gepubliceerd in het Asia Pacific Journal of Public Health.(IPS/TE)
