Op vele plaatsen in de wereld passen kwallen hun leefmilieu drastisch aan.
Het wordt al een tijdje als een onomstotelijk gegeven met grote consequenties beschouwd: als gevolg van overbevissing krijgen kwallen, die wij niet graag eten, steeds meer ruimte tot hun beschikking, waardoor ze op steeds meer plaatsen als een probleem worden gelabeld.
Daarenboven beperkt een kwallenexplosie de mogelijkheid tot herstel van een vispopulatie na het invoeren van vangstquota door de mens. Zeker omdat ook kwallen moeten eten, en een belangrijk deel van de potentiële voeding van vissen kunnen afromen.
Volgens de Proceedings of the National Academy of Sciences kan het nog erger, kunnen kwallen de terugkeer naar vroeger nog sterker hinderen. Want ze blijken op relatief korte termijn ook de chemische samenstelling van hun leefmilieu te wijzigen, waardoor er een andere microbenwereld ontstaat, die op zijn beurt de voedselketen zo kan beïnvloeden dat oorspronkelijke bewoners, zoals vissen, er niet goed hun draai meer in kunnen vinden.
Meer zelfs. Het succes van kwallen zou door een aanpassing van de chemische samenstelling de opkomst bevorderen van bacteriën met een totaal andere stofwisselingscapaciteit dan de oorspronkelijke microbewoners, zodat ook de opslagmogelijkheden voor het broeikasgas CO2 in de oceaan zouden worden beperkt.
Of met andere woorden: zelfs kwallen kunnen bijdragen tot een versterking van het broeikaseffect. (DD)
