Koolmezen die oud worden, zingen anders dan in de fleur van hun leven.
Mensen leven verhoudingsgewijs veel langer dan andere dieren, omdat wij dankzij onze technologie het onverbiddelijke einde steeds verder opschuiven in de tijd. Maar het is niet omdat vele dieren jong sterven, dat ze geen ouderdomsverschijnselen vertonen. De vraag is of die merkbaar zijn, of andere dieren signalen kunnen oppikken van een gevorderde ouderdom van soortgenoten.
Volgens bioloog Marcel Eens en zijn collega’s van de Universiteit Antwerpen is dat alvast voor koolmezen het geval. In het vakblad Animal Behaviour schrijven ze dat zowel jonge als oude dieren minder consistent zingen dan vogeltjes van gemiddelde leeftijd (dat is drie tot vier jaar oud). Een koolmees kan tot zes jaar oud worden, en vertoont dus een wat afnemend zangvermogen, vergelijkbaar met de manier waarop ons taalgebruik op hogere leeftijd niet altijd even consistent is. Wat de omvang van het repertoire betreft, was er geen verandering met de leeftijd. Dat bleef min of meer constant in de loop van een mezenleven.
Het is waarschijnlijk dat andere diertjes deze signalen kunnen gebruiken om de leeftijd van een vogeltje in te schatten. Waarbij oudere vogels niet noodzakelijk dezelfde fysieke kwaliteiten meer hebben als jongere, ondanks hun ongetwijfeld grotere levenservaring. (DD)
