Ongeveer twintig jaar geleden crashte de kabeljauwpopulatie voor de oostkust van Canada totaal. Er is terug hoop dat de vissoort terugkeert.
Ongeveer twintig jaar geleden crashte de kabeljauwpopulatie voor de oostkust van Canada totaal. Met de verfijnste vistechnieken hadden vissers er letterlijk het laatste beest weggevangen. Ook de visserij-industrie ging er bijgevolg de dieperik in. Wetenschappers hadden verwacht dat de kabeljauw als gevolg van het collectieve faillissement van zijn belagers geleidelijk zou weerkeren, maar dat gebeurde niet. Het dier was weg, en bleef weg, tot ontzetting van ecologen die zich afvroegen wat er in zijn leefmilieu was veranderd dat een terugkeer onmogelijk maakte.
Dat inzicht is ondertussen vergaard – zo meldt het wetenschappelijke topvakblad Nature. Het probleem blijkt de toestand van de vispopulaties die de belangrijkste prooi van de kabeljauw waren, te zijn geweest. Doordat hún belagers (de kabeljauw dus) wegvielen, konden zij floreren, waardoor ze zelf een probleem werden voor hun belangrijkste voedselbron: het zoöplankton. Dat kon de verhoogde druk niet aan, zodat het in aantal daalde, wat onmiddellijk effecten had op zijn belagers. Het evenwicht tussen de diverse stadia in de voedselketen was door het verdwijnen van de kabeljauw grondig verstoord.
De nieuwste inzichten wijzen uit dat het zoöplankton zich aan het herstellen is, wat goed nieuws is voor de vissen die ervan moeten leven, zodat uiteindelijk ook de kabeljauw de kans moet krijgen om terug te komen. Tenzij er natuurlijk een ander probleem is waar men nog niet aan heeft gedacht. Ecologie kan ingewikkeld zijn. (DD)
