Ooit werd het Wularmeer genoemd als het grootste zoetwatermeer van Azië. Het heeft nu nauwelijks meer dan een derde van zijn oorspronkelijke oppervlakte door jaren van verwaarlozing en een pover beleid.
Jaren van verwaarlozing en pover beleid eisen hun tol van de ecologische rijkdom in de Indiase deelstaat Jammu en Kasjmir. Een typisch voorbeeld is het Wularmeer, ooit beschouwd als het grootste zoetwatermeer van Azië. Het heeft nu nauwelijks meer dan een derde van zijn oorspronkelijke oppervlakte.
Het Indiase milieuministerie keurde onlangs een controversieel herstelproject goed waarvoor twee miljoen bomen rond het meer moeten wijken. “Het Wularmeer heeft zijn prijs betaald”, zei milieuminister Jairam Ramesh begin juni. “Het was ooit het grootste zoetwatermeer van Azië. Vandaag is het een groene vlakte. Je ziet geen water meer, alleen nog wilgen.” Met het kappen van de bomen rond het meer wil de Indiase regering het meer nieuw leven inblazen, een operatie die 60 miljoen euro zal gaan kosten.
Twijfel
Maar milieuexperts van de Kasjmir-universiteit in Srinagar trekken de leefbaarheid van het project in twijfel. De ecologische risico’s zijn te groot, en de kostprijs kan veel hoger uitvallen, zeggen ze.
“Het zal niets opleveren want we hebben een gelijkaardig project voor het Dalmeer (in Srinagar) al zien mislukken. Daar moesten toen 500.000 bomen omgehakt worden”, zegt milieuexpert Shahid Ahmed, die aan de Kasjmir-universiteit doceert. “De bomen zijn teruggegroeid en zijn nu zelfs talrijker dan voordien.”
Ironisch genoeg is de wildgroei van wilgen rond het Wularmeer het gevolg van een plantprogramma waarmee de deelstaatregering in de jaren tachtig overstromingen wilde tegengaan. “De wilgen hebben de overstromingen helpen indijken maar de zware accumulatie van boomfossielen heeft het meer doen krimpen”, zegt Ahmed. “De regering heeft na drie decennia ingezien dat dit een milieucatastrofe was maar ze heeft nooit de moeite genomen om experts te raadplegen over de overstromingen of wildgroei.”
Trekvogels
Ook andere meren en draslanden in de deelstaat dragen de gevolgen van dergelijke fouten en een snelle verstedelijking. Experts voorspellen dat de draslanden van Kasjmir over nauwelijks enkele jaren verdwenen zullen zijn als de huidige verstedelijking voortgaat. Dat zou een catastrofe zijn aangezien de draslanden jaarlijks miljoenen trekvogels lokken.
Nu al is een terugval in het aantal trekvogels te zien, zegt draslandexpert Samiullah Bhat van de Kasjmir-universiteit. “Door de oprukkende verstedelijking en de verzilting van de draslanden loopt het aantal trekvogels terug. Het Hokersar-drasland, 16 kilometer ten noorden van Srinagar, is gekrompen tot 4,5 vierkante kilometer, terwijl zijn oorspronkelijke oppervlakte 13,75 vierkante kilometer bedroeg. Verder naar het noorden is het Haigam-drasland bijna tot de helft van zijn oorspronkelijke oppervlakte, 7,25 vierkante kilometer, gereduceerd.” (IPS/INM)
