Evolutie van elektrische vissen is gelinkt aan de evolutie van hun hersenen

Sommige vissen die leven in tropische modderige rivieren hebben elektriciteit leren gebruiken om elkaar te vinden.

De beste manier van communiceren hangt af van het milieu waarin je leeft. Het heeft geen zin visuele signalen te sturen in omstandigheden waarin er amper iets te zien is. Daarom hebben sommige vissen die leven in tropische modderige rivieren elektriciteit leren gebruiken om elkaar te vinden – elektriciteit die als neveneffect een afschrikkingsmechanisme is geworden. Met elektrische signalen hoef je elkaar niet te zien of te horen om contact te maken.

Het topvakblad Science heeft een interessante ontdekking inzake elektrische vissen gepubliceerd. Wetenschappers vonden dat in een bepaalde familie een verhoudingsgewijs groot aantal soorten voorkwam, terwijl een andere familie een veel kleinere diversiteit had. Ze konden dit verschil in veelzijdigheid koppelen aan de geleidelijke ontwikkeling van speciale systemen in de hersenen, waar de ene familie nog niet van kon profiteren, maar de andere – die later ontstond – wel.

De hersenen maakten het namelijk mogelijk dat vissen véél selectiever op elektrische prikkels gingen reageren, waardoor soortvorming vergemakkelijkt werd, want soortvorming profiteert altijd van een vorm van isolatie van de rest, en als je een communicatiesysteem ontwikkelt dat anderen niet herkennen, kun je véél specifieker tewerk gaan.

Het is de eerste keer dat is aangetoond dat evoluties in de hersenen omstandigheden creëren die soortvorming bevorderen. De sleutel zat hem in het ontwikkelen van gesofisticeerdere ankerplaatsen voor het ontvangen van boodschappermoleculen op hersencellen, waardoor er steeds subtielere verschillen in elektrische prikkels onderscheiden konden worden. (DD)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content