Baasjes kennen liever niet de ware aard van hun kat

Uit een Britse studie blijkt dat katteneigenaars de ware moordlustige aard van hun huisdier liever niet onder ogen zien. Volgens natuurbeschermers is het nog moeilijker het gedrag van het baasje te veranderen dan dat van hun kat.

Dat katten een erg slechte invloed hebben op de muizen- en vogelpopulatie is bekend. Huiskatten moeten het al een tijdlang stellen met de reputatie van roofzuchtige dieren die puur voor het plezier op moordtocht trekken.

Een Brits onderzoek dat verscheen in het tijdschrift Ecology and Evolution peilde naar de bereidheid van baasjes om hun kat meer binnen te houden, om zo het wildleven meer kans te geven om te overleven.

Die suggestie werd door de meerderheid van de baasjes echter niet in dank afgenomen.

Sterilisatie

De onderzoekers bestudeerden katten uit twee Britse dorpen, Mawnan Smith in Cornwall en Thornhill in de buurt van Stirling. Ook al zijn katteneigenaren in grote lijnen op de hoogte van de roofzuchtige geaardheid van hun huisdier, toch blijken ze veel minder goed te kunnen inschatten hoe vaak hun eigen kat wel eens een muis of een vogel omlegt.

Ongeacht de hoeveelheid prooien die hun kat mee naar huis bracht, zei de meerderheid van de katteneigenaars het er niet mee eens te zijn dat het gedrag van hun kat nadelig zou zijn voor de populatie kleine dieren in het wild.

Ook bleken de eigenaren niet geneigd om hun kat meer binnen te houden ten voordele van de diversiteit van het wildleven.

Het enige waar baasjes eventueel voor open stonden was sterilisatie van hun huisdier, omdat dit tevens wordt gezien als een verbetering van het welzijn van de kat.

‘Niet mijn kat’

“Onze studie toont aan dat katteneigenaren niet accepteren dat katten een bedreiging vormen voor wilde dieren in onze tuinen, parken en velden”, zegt Jenni McDonald van het Centrum voor Ecologie en Natuurbehoud van de Universiteit van Exeter.

“Katteneigenaren verzetten zich tegen strategieën om het bestand kleine diertjes te beheren en het verlies aan wildleven te beperken, met uitzondering van sterilisatie. Als we het aantal sterfgevallen van wilde dieren veroorzaakt door huiskatten, met succes willen verminderen, suggereert de studie dat we het welzijn van de kat moeten gebruiken als een methode om katteneigenaren voor onze kar te spannen.”

“De studie toont aan hoe moeilijk het is om het gedrag van katteneigenaren te veranderen”, zegt Matthew Evans, hoogleraar ecologie aan de Queen Mary University in Londen, en medeauteur van de studie. “Als kattenhouders zich distantiëren van de gevolgen van het gedrag van hun kat of vinden dat het een natuurlijk onderdeel is van het ecosysteem, wordt dat nog problematisch voor natuurbeschermers die de slachtoffers die katten elk jaar maken, willen beperken.”

101 soorten op het menu

Gezinnen in Nederland hebben in totaal 2,6 miljoen katten. In Vlaanderen leven naar schatting 1 miljoen katten.

Volgens gegevens van Natuurpunt uit 2014 vangen Vlaamse katten gemiddeld twee prooien per maand, of samen zo’n 24 miljoen prooien per jaar. Sinds enkele jaren roept de natuurorganisatie kattenbaasjes op om de binnengebrachte prooien van moordlustige katers en kattinnen te registreren op hun website zodat ze op die manier nog een bijdrage leveren aan de wetenschap.

De cijfers tonen aan dat de bosmuis, de huisspitsmuis en de huismuis het vaakst gevangen worden. Ook zeldzame soorten zoals de eikelmuis vallen ten prooi. Naast de diverse muizensoorten vangen huiskatten ook vogels, salamanders, libellen, eekhoorns, mollen, konijnen, kikkers en zelfs wezels.

In totaal had de Vlaamse huiskat in 2014 niet minder dan 101 verschillende diersoorten op het menu.

Muizen en andere kleine diertjes vormen onder meer voor heel wat uilensoorten een belangrijke bron van voedsel. (IPS)