De populatie van onze koekoek krijgt klappen. Er zijn er nu minder dan de helft dan vijftien jaar geleden.
De populatie van onze koekoek krijgt klappen. Er zijn er nu minder dan de helft dan vijftien jaar geleden. Dat heeft waarschijnlijk te maken met veranderingen in zijn winterleefgebied in Afrika, want van de tien Europese vogelsoorten die de sterkste achteruitgang kennen zijn er acht langeafstandstrekkers. Ook de nachtegaal behoort tot de probleemgevallen.
Maar het bestuderen van onze zomervogels op hun wintergronden zorgt voor heel wat logistieke obstakels. Je weet niet eens waar ze zitten, dus kun je ook niet in detail bestuderen wat er mis gaat. Britse wetenschappers zijn alvast voor de koekoek met een groot project begonnen om meer inzicht in de problematiek te krijgen. Ze hebben vijf koekoeken vlak voor hun vertrek uit Engeland een zendertje omgehangen, dat regelmatig een signaal naar een satelliet stuurt. Daarmee kunnen ze de route van de dieren volgen.
Het project heeft succes. De vijf zenders functioneren eind augustus nog altijd. De vogels volgen totaal verschillende routes. Ze zijn op minder dan 70 kilometer van elkaar gevangen, maar bevinden zich ondertussen al op meer dan 3000 kilometer afstand van elkaar. Eén dier is op zijn gemak naar Senegal gevlogen en daar blijven hangen. Een ander houdt zich al een tijdje op in Zuid-Tsjaad, een derde in Noord-Nigeria.
Een vierde vogel is bezig Nigeria van west naar oost te dwarsen. De verste trekker bevindt zich momenteel in de Centraal-Afrikaanse Republiek. De onderzoekers verwachten dat de verste vogel tot 7000 kilometer zal afgelegd hebben voor hij een vaste standplaats kiest. De onderzoekers zijn alvast hoopval dat alle vogels de overtocht van de Sahara hebben verteerd. De vogels werden eind mei of begin juni gezenderd en vertrokken gemiddeld half juni uit Engeland. Eén dier (Kasper) bracht enkele dagen in de Antwerpse haven door, voor hij via Italië naar Afrika vloog. (DD)
