Open Brief aan Vic Anciaux over kinderopvang in Brussel

Als er plaatsen te kort zijn in de Brusselse kinderopvang, dan moeten we extra plaatsen creëren en ze niet enkel voorbehouden voor hen die we tot het ‘eigen volk’ rekenen.

Enkele dagen geleden kregen we een mail van dhr. Vic Anciaux waarin hij zei geschokt te zijn over de arrogante manier waarop de Franstaligen reageerden op de ‘voorrangsregel voor Nederlandstalige kindjes’ die weldra bij decreet zou ingevoerd worden. Vic Anciaux stelde dat “… een duidelijk antwoord van de Vlaamse gezagdragers hierop meer dan gewenst is”.

Wij waren ook geschokt. Maar dan vooral door de maatregel zelf die wij populistisch, egoïstisch en zeer dom vinden. En daarom willen we dhr. Anciaux via deze open brief graag een duidelijk antwoord geven.

Om het meteen cru te stellen: als er plaatsen te kort zijn, dan moeten we extra plaatsen creëren en ze niet enkel voorbehouden voor hen die we tot het ‘eigen volk’ rekenen. Want als de Vlaamse en Franse gemeenschap het enkel nog opnemen voor mensen die ze tot hun ‘zuivere’ achterban beschouwen, dan laten we duizenden Brusselse kindjes aan hun lot over.

Veel Vlamingen redeneren dat als Vlaanderen betaalt, het logisch is dat Nederlandstaligen eerst bediend worden. Dat zou inderdaad logisch zijn mocht de Brusselse bevolking enkel uit Franstaligen en Nederlandstaligen bestaan. Maar dat is niet zo. De Brusselaars en de Brusselse jeugd kan je al lang niet meer opdelen in twee taalgroepen. Veel gezinnen zijn taalgemengd en de helft van de kinderen is noch Nederlandstalig, noch Franstalig. En ook deze kinderen moeten naar school, naar de kinderopvang.

Dus moeten we consequent zijn. Als de Vlamingen zich ergeren aan de Franstaligen die de zgn. allochtonen als vanzelfsprekend als Franstaligen beschouwen, dan moet de Vlaamse Gemeenschap zijn verantwoordelijkheid ook opnemen voor deze kinderen. Waarom maakt men er dan tweederangsburgers van? Waarom mogen zij pas in onze scholen en kinderopvang binnen als de ‘echte’ Vlamingen eerst zijn bediend?

Elk jaar komen er 20.000 Brusselaars bij en dat zet de stad onder grote druk. Er moeten enorme investeringen gebeuren in Brusselse kinderopvang en scholen. Er gebeuren inspanningen maar het is niet genoeg. Lang niet genoeg. Niet langs Franstalige kant maar ook niet langs Nederlandstalige kant. Maar dat zien de Meerderheidspartijen in Vlaanderen (N-VA, CD&V, sp.a) blijkbaar niet want ze beweren in koor dat de Vlaamse Gemeenschap haar verantwoordelijkheid wel opneemt. Pardon? Een tekort ‘oplossen’ door de toegang moeilijker te maken en de hete aardappel door te schuiven, is voor ons iets helemaal anders dan ‘verantwoordelijkheid opnemen’. We zitten namelijk ver van de 30% Brusselaars waar Vlaanderen zich volgens zijn eigen regeerakkoord voor wil inzetten.

Het is vooral cynisch dat dezelfde Vlaamse regering die nu kiest om maar een zeer beperkt deel van de Brusselaars te bedienen, vorig jaar nog naar het grondwettelijk hof trok toen de Brusselse regering zelf wilde investeren in kinderopvang. Ofwel zorgt Vlaanderen voor voldoende plaatsen, ofwel laat ze de kans aan de Brusselaars om voor zichzelf te zorgen. Twee keer op de rem staan is wraakroepend. En als onder meer Vic Anciaux vindt dat “… het Brussels Hoofdstedelijk Gewest zijn beperkte financiële middelen best zou besteden aan de vele noden binnen de eigen bevoegdheid”, dan denken wij dat hij zich vergist. Want de vraag naar goede kinderopvang en voldoende kwaliteitsvolle scholen, maken wel degelijk deel uit van de belangrijkste noden die de Brusselaars nu hebben. Als we daar geen antwoord op geven, dan veroordelen we heel veel kinderen tot een leven lang kansarmoede en werkeloosheid. En dan kunnen de Vlamingen blijven klagen over Brussel dat zijn zaken niet op orde krijgt.

Dit alles is ook een foute strategie als we van Brussel een echt tweetalige stad willen maken. De reden waarom we in de administraties steeds vaker geholpen worden in het Nederlands, de reden waarom we tegenwoordig makkelijker Nederlandstalige animatoren vinden voor onze speelpleinen, de reden waarom de verkopers in steeds meer winkels je in het Nederlands bedienen … is net omdat de Vlaamse Gemeenschap de laatste 20 jaar veel in kinderopvang en onderwijs in Brussel heeft geïnvesteerd. En dat rendeert. Dat zoveel jonge Turkse, Marokkaanse en Spaanse Brusselaars meertalig zijn, hebben we te danken aan ons onderwijs, onze crèches, onze sportclubs, enz… waar ze onze taal hebben geleerd. Door al die voorzieningen op een sluipende manier steeds meer af te sluiten voor hen, sluiten we die Brusselaars af van het Nederlands en schieten we in onze eigen voet.

Vlaanderen heeft de Nederlandstaligen in Brussel blijkbaar opgegeven. Men legt de patiënt aan de morfine waardoor hij zich wat beter voelt vlak voor hij sterft. Wij doen daar niet aan mee, wij gaan voor een levende Nederlandstalige gemeenschap in ons Gewest en stellen ons daarom actief open naar iedereen die met ons mee wil. Wat de herkomst, kleur of thuistaal van die mensen ook is.

Elke Van den Brandt (Groen), Parlementslid BHG & Raadslid VGC Bruno De Lille (Groen), Staatssecretaris BHG & Collegelid VGC