Noch voor Obamacare, noch voor Romney’s belastingsverlaging is veel geld

Wie het ook haalt: er is niet veel geld voorhanden om Obama’s sociale zekerheid te financieren en evenmin voor Romney’s idee van belastingverlaging.

Op zes november beleven de Amerikaanse kiezers wederom de hoogmis van de democratie. Zij kunnen zich die dag uitspreken over een nieuw staatshoofd en nog veel meer. Onder dit laatste verstaat men de volledige herverkiezing van het Huis van Afgevaardigden, één derde van de Senaat, vele Gouverneurs van de staten , de statelijke Parlementen – die overal een tweekamersysteem kennen behalve in Nebraska, in diverse staten de statelijke magistraten en nog veel meer andere functies alsook referendums.

Maar de wereld is vooral gefocust op die presidentsverkiezing. Wat opvalt is dat de campagne niets meer voorstelt . Inderdaad: de strijd tussen Barack Obama en Mitt Romney gaat in alle hevigheid verder in de zogenaamde swing states. Dat zijn de staten waar de peilingen geen zekerheid geven over wie dat er aldaar gaat winnen. Heden is de democratisch zittende president zeker van 16 staten en het federale gebied Washington DC. Dit brengt hem op 201 kiesmannen in het electoral college.

Zijn republikeinse uitdager Romney is zeker van 23 staten en dat is goed voor 191 kiesmannen. Daardoor scoort Romney sowieso al beter dan John McCain in 2008. De batlle gaat over 11 staten, waar de peilingen veel te nipt zijn in het voordeel van de een of de andere. Deze groep van swing states is goed voor 146 kiesmannen. Maar het zijn ook allemaal staten waar Obama in 2008 won. Dus het grootste gevaar in de strategie rond deze groep van staten ligt bij de uittredende president.

Nog een probleem voor Obama is dat vele staten uit zijn eigen gebied tot deze groep behoren: Ohio, Iowa, Michigan , Wisconsin en Pennsylvania. Op Iowa en Wisconsin na zijn dit staten met enorme problemen in de sectoren van de steenkool, het staal en de autonijverheid. Obama heeft dan ook veel over gehad om de Amerikaanse automobielindustrie met GM op kop te redden van de ondergang. Indien Obama in de staten Pennsylvania (20 kiesmannen) , Michigan (16 kiesmannen) en Ohio (18 kiesmannen) kan winnen , dan brengt hem dat op 255 kiesmannen in het electoral college.

Maar de staat Pennsylvania is nogal geraakt door de orkaan Sandy en het is maar de vraag of de getroffen burgers onder de indruk zijn van overheidsoptreden. Trouwens: deze orkaan zal zeker zijn impact hebben op de campagne. Want de getroffen staten zijn zowat allemaal bestuurd door Democraten. Op zijn minst kan men stellen dat de overheden onvoldoende hebben geinvesteerd in infrastructuurwerken om de gevolgen van een dergelijke storm te beperken.

Vooral de delen van de staat Virginia, die in 2008 Obama aldaar aan de kiesmannen hielpen, zijn zwaar getroffen. Virginia (13 kiesmannen), North Carolina (15 kiesmannen) en Florida (29 kiesmannen) zijn terug rijp om in meerderheid Republikeins te stemmen. Dat geeft 57 kiesmannen en zou Romney op 248 brengen. Daardoor gaan vijf kleinere staten beslissen over wie het magische getal van 270 of meer gaat halen in het electoral college.

In concreto gaat het dan om Nevada (6 kiesmannen), Colorado (9 kiesmannen), Iowa (6 kiesmannen), Wisconsin (10 kiesmannen ) en New Hampshire (4 kiesmannen). Obama kan hier alleen maar verliezen, want al deze staten waren in 2008 in meerderheid voor hem. Een politiek strategisch voordeel voor Romney zou kunnen zijn dat zijn running mate Paul Ryan de staat Wisconsin vertegenwoordigt in het Huis van Afgevaardigden. Obama kan dan een weeral een voordeel halen uit het feit dat de vastgoedcrisis zijn ergste periode heeft meegemaakt en dat de economie lichtjes begint te verbeteren.

Maar degene die de presidentsverkiezingen wint op zes november blijft geconfronteerd met torenhoge problemen, zoals: de federale schuldgraad van 100% BBP, het federale begrotingstekort van zowat 9% BBP, de naar Amerikaanse normen hoge werkloosheidsgraad van 8%, de problematische export enz.. Op zijn minst zal de volgende president de openbare financien grondig moeten saneren. Zodoende is er niet veel geld voorhanden om Obama’s sociale zekerheid te financieren en evenmin voor Romney’s idee van belastingverlaging te betalen.

Trouwens: het ziet er meer dan ooit naar uit dat deze politieke veldslag nipt gaat gewonnen worden door een van de beide kandidaten. Dat stelt al het probleem van het politieke draagvlak van de president.

Bovendien moet er op zes november ook gekeken worden naar de uitslag in het Huis en de Senaat. Inderdaad Obama dient al te werken met een Republikeinse meerderheid in het Huis. Hier stelt zich dan ook de vraag of de Verenigde Staten verder gaan in een cohabitation of dat er één politieke formatie het Witte Huis alsook het Congres gaat beheren.

Maar de Amerikaanse geregistreerde kiezer zal zich op zes november vooral laten leiden door de toestand van de economie en de persoonlijke financien. Hier aangaande is het de vraag of president Obama wel genoeg verwezenlijkingen op tafel kan leggen die de kiezers overtuigen. Want al bij al is het rapport van de uittredende president politiek mager te noemen, doch heeft Romney het plan in handen om de vele ontgoochelende kiezers te overtuigen? Het kiezersvolk beslist op election day.

Professor Herman Matthijs doceert de cursus over de Verenigde Staten aan de UGent en de VUB