Johan Van Overtveldt (N-VA)

Nieuwe zelfverminking voor CD&V?

Johan Van Overtveldt (N-VA) Europarlementslid, voormalig minister van Financiën en ex-hoofdredacteur Trends en Knack.

Door opnieuw Financiën te bezetten, neemt de CD&V een enorm risico. Koen Geens moet wel de kans krijgen zijn beleid vorm te geven. Ook hij zal evenwel niet kunnen ontsnappen aan de voorliggende vragen rond Dexia, Belfius, Arco, CVBA Sociaal Engagement en dies meer.

Twee weken geleden probeerde het belaagde ACW een beproefde tactiek uit. Behoorlijk in problemen gebracht door vele financiële en fiscale vragen die voor het eerst door Trends geformuleerd werden inzake het reilen en zeilen bij de organisatie, ging ACW-voorzitter Patrick Develtere onverwacht in het offensief. Fiscaal expert en hoogleraar Axel Haelterman kwam, overigens met opmerkelijk weinig enthousiasme, getuigen dat met name inzake de winstbewijzen van de ACW-koepel in Belfius (vroeger Dexia) alles in orde was.

Toen al snel uitlekte dat Haelterman zelf nauw betrokken was geweest bij de creatie van die winstbewijzen en dus bezwaarlijk als onafhankelijk expert ernstig kon genomen worden, ontplofte die strategie in het aanzicht van het ACW. Het viel trouwens ook op hoe voorzichtig en voorwaardelijk Haelterman zijn stellingen formuleerde. Zinsneden als “op basis van de informatie waarover ik kon beschikken” doorspekten heel zijn betoog en gaven er meteen een grote voorwaardelijkheid aan. De uitspraak dat met de interventie van Haelterman het werk van de BBI (Bijzondere Belastinginspectie) eigenlijk reeds gedaan was, deed met name bij die BBI enige wenkbrauwen in een bedenkelijke plooi trekken.

In de slipstream van het Haelterman-optreden ging het dan snel van kwaad naar erger in het ACW-dossier. Zowel op moreel als op juridisch vlak kwam de organisatie door diverse onthullingen in nauwe schoentjes, zeker toen ook zusterorganisaties ACV en LBC zich luidop vragen stelden over de gang van zaken bij het ACW.

Klap op de vuurpijl was de status van Wouter Devriendt, de onafhankelijke bestuurder van Belfius rond wiens statuut op het kabinet van Financiën een hele controverse ontstond naar aanleiding van onthullingen door De Morgen. Minister van Financiën en ACW-boegbeeld Steven Vanackere verslikte zich danig in zijn communicatie rond het statuut van Devriendt en stapte op. Belangrijk in deze context is dat steeds meer tekenen er op wijzen dat de initiële vingerwijzing rond “het probleem Devriendt” uit de omgeving van minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders kwam. Het is algemeen bekend dat Reynders zijn verwijdering van Financiën lang nog niet verteerd heeft.

CD&V had de voorbije dagen de kans om via diverse verschuivingen binnen de regering-Di Rupo Financiën over te dragen aan één van de andere partijen. De innige band tussen CD&V als politieke partij en het ACW als beweging blijft immers een onweerlegbare realiteit. Hoe hard diverse tenoren van de partij ook roepen dat zij het dossier ACW in alle objectiviteit kunnen en zullen behandelen, in de realiteit liggen de kaarten anders.

Nieuwbakken vicepremier Pieter De Crem zei in het radionieuws onomwonden dat de belangen van het ACW samenvallen met die van de CD&V. De CD&V eiste bij de vorming van Di Rupo I Financiën op omdat men met name het dossier ACW/Belfius, om het eufemistisch uit te drukken, van heel nabij wenste op te volgen. Dat verlangen blijft vandaag even groot om de doodeenvoudige reden dat als het met dit dossier écht fout loopt de hele set-up van de diverse middenveldorganisaties van de christelijke koepel in het gedrang zou kunnen komen. Zo kwam men haast automatisch uit bij Koen Geens.

Met zijn advocatenbureau Eubelius staat de nieuwbakken minister van Financiën al decennialang middenin die middenveldorganisaties. We hebben het dan zeker niet alleen over het ACW. Weinigen kennen die ins and outs van die organisaties beter dan Koen Geens. Er is nu wel duidelijk gesteld dat de banden tussen het ACW en Eubelius zullen doorgeknipt worden maar men blijft, onder meer omwille van alle andere bindingen met de christelijke zuil die blijven bestaan, toch wel erg de schijn tegen zich houden. Het helpt daarbij zeker niet dat, zoals Europees parlementslid Marianne Theysen deed in het radioprogramma Vandaag, te argumenteren dat het niet Koen Geens zelf was die bij Eubelius het ACW-dossier behartigde.

Koen Geens moet als minister van Financiën minstens een faire kans krijgen om zijn beleid rond onder meer het hele ACW-dossier vorm te geven en ten uitvoer te brengen. Pas dan kan er een oordeel geveld worden over de kwaliteit en de verdiensten van dat beleid. De vragen die de minister direct of indirect zal moeten beantwoorden, beslaan vele aspecten van al wat er in het verleden gebeurde rond onder meer Dexia, Gemeentelijke Holding, Belfius, Arco en CVBA Sociaal Engagement. Te veel potjes in deze diverse dossiers bleven de voorbije jaren toegedekt of kregen een uitleg waar de voor de kosten opdraaiende burger / belastingbetaler geen vrede kan mee nemen.

Elke geëngageerde burger zal met aandacht volgen hoe dit alles zijn verloop zal krijgen in de komende weken en maanden. Krijgen we nu een minister van Financiën die onverkort het algemeen belang dient en als het moet tegen de haren van gevestigde belangengroepen zal instrijken? Of zit er een grootse operatie aan te komen die er op gericht is net die specifieke belangen te vrijwaren? Regeringspartij CD&V liep de voorbije weken bij de goegemeente serieuze averij op in het dossier ACW. Het zal ook in de komende periode moeten blijken of de partij er in slaagt deze averij terug ongedaan te maken dan wel of er nieuwe vormen van zelfverminking zitten aan te komen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content