Met de kinderen op vakantie tijdens het schooljaar: wie doet mij wat?

Vlaams minister van Onderwijs Pascal Smet wil een einde stellen aan het feit dat almaar meer ouders met schoolgaande kinderen op vakantie vertrekken terwijl de schoolvakantie nog niet begonnen is. Zijn kinderen echt zoveel beter af als ze op school zitten op dagen dat er geen leeractiviteiten zijn?

Al minstens zeven jaar na elkaar schrijven de kranten zowel enkele dagen voor de paasvakantie als in de week voor de zomervakantie hetzelfde artikel: de vakantie-uittocht is begonnen nog voor het einde van het schooljaar. Steeds meer ouders laten hun kinderen brossen en vertrekken al met vakantie voor de vakantie begonnen is.

Ook al minstens zeven jaar zeggen de respectievelijke ministers van Onderwijs in diezelfde kranten dat dit absoluut niet kan, dat de scholen moeten optreden, dat ze zelf maatregelen zullen nemen en dat het de laatste keer geweest zal zijn.

Het is deze keer niet anders. De Standaard en Het Nieuwsblad stellen twee dagen voor de paasvakantie vast dat het erg druk is op de luchthaven van Zaventem omdat ouders met schoolgaande kinderen massaal naar de zon trekken.

De scholen zelf lijken alvast niet echt zwaar te tillen aan het probleem. ‘Je kan ouders toch moeilijk hun kindergeld ontnemen omdat ze met hun kinderen twee dagen te vroeg op vakantie vertrekken,’ zegt topvrouw Mieke Van Hecke van het katholieke onderwijsnet. ‘Je kan alleen inspelen op hun verantwoordelijkheidszin.’

Tja. Wie mee staat aan te schuiven in de vertrekhal in Zaventem stelt vast dat dit weinig effect heeft, gesteld dat de scholen daar al mee begonnen zouden zijn.

Toch zal het ook nu weer de laatste keer geweest zijn als het van Vlaams minister van Onderwijs Pascal Smet afhangt. Tegen het einde van het schooljaar treedt een systeem in werking dat alle verdachte afwezigheden centraliseert.

‘Zo kunnen we de omvang van het probleem in kaart brengen,’ zegt Smet. ‘Het stelt ons in staat strenger toe te zien op afwezigheden wegens ziekte, vlak voor en na de vakanties. We bespreken dit na de paasvakantie met de onderwijsnetten.’

Dat betekent dus dat scholen nu niet streng toezien op afwezigheden of niet streng genoeg. Of in ieder geval niet in de week dat alle leeractiviteiten toch al achter de rug zijn en zowel leerkrachten als leerlingen al met hun gedachten bij de vakantie zijn.

Wij denken dat Mieke Van Hecke en Pascal Smet ook wel weten dat ‘een systeem dat afwezigheden centraliseert’ niet voldoende is om te voorkomen dat gezinnen met schoolgaande kinderen toch weer massaal een ticket naar de zon boeken in de week voor de paasvakantie van 2014.

Nochtans heeft de Vlaamse overheid de scholen dit jaar voor het eerst verplicht om opvang te voorzien tot en met de laatste dag voor de vakantie. Ook dat zet dus weinig zoden aan de dijk.

Het is natuurlijk ook een beetje naïef om te denken dat de duizenden gezinnen die nu op Brussels Airport staan aan te schuiven aan de incheckbalies, daar staan vanwege een schrijnend gebrek aan kinderopvang.

We moeten er niet flauw over doen. Er is maar één reden waarom de ouders hun kinderen onwettig van de schoolbanken weghouden om te vroeg op vakantie te vertrekken. Dat is de prijs van een vliegticket. Wie in de week voor de schoolvakantie vertrekt, betaalt een kwart tot de helft minder voor zijn vluchten. Voor een gezin met twee kinderen is dat een doorslaggevend argument.

Zolang de scholen niet tot de allerlaatste dag voor de vakantie toetsen afnemen of verplichte leerstof geven, zal dit argument ook doorslaggevend blijven, met of zonder een centraal register voor afwezigheden.

In het basisonderwijs kunnen ouders overigens vier keer per jaar zelf, zonder tussenkomst van een dokter, een gewettigd afwezigheidsattest van drie dagen per keer uitschrijven. Wie doet hen wat wanneer ze een briefje uitschrijven om drie schooldagen om te zetten in vakantiedagen?

Zolang de scholen vier of vijf dagen voor de vakantie toch stoppen met leeractiviteiten, kan je je ook afvragen of het wel nodig is om maatregelen te nemen. Is het zo veel beter voor het welzijn van een kind als het verplicht naar school gaat om deel te nemen aan een openluchtactiviteit die maar georganiseerd wordt omdat de school in opvang moet voorzien?

Overigens: als er na zeven opeenvolgende jaren media-aandacht niet het minste verandert, kan je je ook afvragen wat het probleem dan wel is.