Jorge Bergoglio geldt als bescheiden, gematigd en reformistisch gericht.
Met Jorge Bergoglio komt voor het eerst een paus uit Latijns-Amerika. De 76-jarige kardinaal werd, onder meer om gezondheidsredenen, bij de start van het conclaaf nochtans niet tot de favorieten gerekend.
Desondanks komt zijn verkiezing niet compleet uit de lucht vallen. Bij het vorige conclaaf, in 2005, gold de Argentijnse jezuïet immers al als een van de voornaamste concurrenten van Jozef Ratzinger.
Jorge Mario Bergoglio werd op 17 december 1936 in Buenos Aires geboren als zoon van Italiaanse immigranten waarbij de vader bij de spoorwegen werkte. Hij ging naar een openbare school en behaalde een diploma als scheikundig technicus.
Hij trad op 22-jarige leeftijd toe tot de jezuïeten. Op 13 december 1969 werd hij priester gewijd, tijdens zijn theologische studies aan de Theologische Faculteit van San Miguel, zo meldt KerkNet.
Tijdens de militaire dictatuur (1976-1983) vocht hij voor het bewaren van de eenheid onder de jezuïeten, tegenover de bevrijdingstheologen. Hij wilde de jezuïeten niet-politiek houden.
In Duitsland behaalde de man zijn doctoraat. Terug in zijn land, nam hij zijn pastorale activiteit weer op als gewoon pastoor in de stad Cordoba.
Op 20 mei 1992 benoemde paus Johannes-Paulus II de Argentijn tot hulpbisschop van Buenos Aires, om in 1998 aartsbisschop van Buenos Aires te worden. Paus Johannes-Paulus II creëerde hem op 21 februari 2001 kardinaal met de San Roberto Bellarmino als titelkerk.
Hij is onder meer lid van de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Regeling van de Sacramenten en de Congregatie voor de Clerus.
De voorbije jaren ging hij in eigen land meermaals de confrontatie aan met de regeringen van Nestor en Cristina Kirchner. Zo leverde hij kritiek op de corruptie en armoede, en keerde hij zich tevergeefs tegen de legalisering van het homohuwelijk in Argentinië. In september 2012 bekritiseerde Bergoglio dan weer priesters die weigerden kinderen uit buitenechtelijke huwelijken te dopen en noemde hij die kerkdienaars “hypocrieten”.
Als bescheiden man heeft hij geen auto en neemt hij het openbaar vervoer. Hij geldt als zeer oplettend voor de wensen van zijn medewerkers die hem altijd op een rechtstreekse telefoonlijn kunnen bereiken. Interviews geeft hij niet, maar zelf leest hij verwoed de pers. (Belga/TE)
