Voormalige meid spreekt voor het eerst over Adolf Hitler

Elisabeth Kalhammer, een voormalige meid van nazileider Adolf Hitler, onthult na 70 jaar enkele verrassende gewoontes van de Führer.

Over Adolf Hitler is al ontzettend veel geschreven, maar zijn privéleven en -gewoontes blijven een mysterie. Zo hield hij zijn relatie met zijn partner en uiteindelijke echtgenote, Eva Braun, angstvallig geheim voor het Duitse publiek om zo zijn imago van sterke, kuise held te vrijwaren. Er is dan ook weinig geweten over het leven van het koppel. Tot nu.

De 89-jarige Elisabeth Kalhammer spreekt in een exclusief interview met de krant Salzburger Nachrichten voor het eerst over haar leven in dienst van Hitler. De vrouw werkte in Hitlers vakantiehuis Berghof in Beieren. Ze solliciteerde voor de job in 1943, maar wist toen niet dat Hitler haar baas zou worden. ‘Ik mocht denken, maar niet spreken in zijn aanwezigheid’, steekt Kalhammer van wal.

Hoewel de tiener niet met Hitler mocht praten, kreeg ze toch inzicht in zijn persoonlijkheid. Ondanks de impressie dat de Führer een strikt dieet volgde, was hij een stevige zoetekauw. Zijn personeel moest bijvoorbeeld voor hij ging slapen steeds zorgen voor een speciale taart, die hij dan als een stoute schooljongen ’s nachts opat als het personeel in bed lag. De zogenaamde ‘Führertaart’ moest elke dag gebakken worden.

‘Een goede vriendin’

Hitler hield ook van chocoladekoekjes en scones met thee, die hij uit een porseleinen Nymphenburg-kopje dronk. Kalhammer brak ooit een van die kopjes en verloor zo enkele van haar vakantiedagen.

Hitler was eveneens een filmliefhebber en had zijn persoonlijke bioscoop laten installeren. Zo was hij gefascineerd door de Oostenrijks-Duitse zangeres, danseres en actrice Marika Roekk. Het personeel kreeg dan weer toestemming om naar propagandafilms te kijken. Een opvallend kenmerk is ook dat Hitler een langslaper was en soms niet uit zijn bed kwam voor 14 uur.

Eva Braun was verantwoordelijk voor het huishouden en was goed voor het personeel. Er kwamen vaak vrienden langs en ze was modebewust. Ze zag er altijd ‘elegant’ uit.

‘Ze was onze beste vriendin’, zegt Kalhammer. ‘Ze was altijd goed voor mij. Ze gedroeg zich als de vrouw des huizes, ook al was ze niet getrouwd. Ze ontwierp onze uniformen. Met Kerstmis kreeg ik wol om sokken te breien voor de mannen aan het front’, aldus Kalhammer.