Wil men dat een huwelijk in de 21e eeuw slaagt, dan zijn er andere ingrediënten nodig dan vroeger het geval was. En die ingrediënten zijn niet meer liefde en romantiek.
Het moderne huwelijk is een instituut geworden voor persoonlijke ontwikkeling en de zoektocht naar zichzelf, eerder dan enkel en alleen een instituut om samen te wonen en kinderen op de voeden.
Dat is de conclusie van de Amerikaanse professor psychologie, Eli Finkel, die bestaande studies over de psychologie, geschiedenis en sociologie van relaties onderzocht, aldus de Britse krant The Independent.
Beste vriend, raadgever en coach
Huwelijkspartners verwachten steeds meer dat hun wederhelft niet alleen hun beste vriend is, maar ook hun raadgever en carrièrecoach. Dat zijn taken die een grondige kennis van de partner vereisen en ook heel wat tijd en investering in de relatie vragen. Maar tegelijkertijd brengen man en vrouw ook steeds minder tijd met elkaar door.
Uiteindelijk worden door deze hoge verwachtingen onze psychologische noden niet voldoende ingewilligd en zijn de meeste huwelijken van vandaag slechter af dan vroeger.
In de vorige eeuwen zagen we onze partner als iemand die ons geborgenheid gaf, nu is hij of zij iemand die ons raad geeft en ons een beter persoon maakt. Zo was het huwelijk op het eind van de jaren 1700 een instituut dat verantwoordelijk was voor basisbehoeftes als voeding, veiligheid en warmte. Rond 1850 begonnen de mensen te trouwen uit liefde en tegen de jaren 60 van de vorige eeuw verlegden ze de focus naar hoe hun wederhelft hen psychologisch kon vervolledigen.
‘We vertrouwen steeds meer op onze partner om ons dingen te laten ontdekken zoals bijvoorbeeld wie we zijn en hoe we de beste versie van onszelf kunnen bereiken’, zegt professor Finkel van de Northwestern University in Illinois.’Iets waar je in 1800 om uitgelachen zou worden .’
Snel tempo van deze wereld
Dergelijke verwachtingen zijn op zichzelf niet noodzakelijk problematisch, maar in deze wereld met het snelle tempo zijn de resultaten ‘desastreus’, meent de professor.
Studies tonen aan dat hedendaagse koppels meer tijd op het werk en met hun kinderen doorbrengen dan koppels van 20 of 30 jaar geleden en dus minder tijd voor elkaar hebben. Mensen hebben simpelweg geen tijd meer om die diepe band te creëren die nodig is om hun verwachtingen in te vullen. Het resultaat is dat de gemiddelde Amerikaan nu minder gelukkig is in zijn huwelijk.
Toch is het niet allemaal kommer en kwel. De professor is van mening dat een klein aantal huwelijken er wel in slaagt om te beantwoorden aan de nieuwe idealen en die zijn dan ook beter en gelukkiger dan de beste huwelijken uit de vorige eeuwen.
Voor de anderen geeft Finkel de volgende raad mee: investeer meer tijd in het huwelijk, stel onrealistische verwachtingen bij en vraag vrienden om hulp.
Professor Finkel deelde zijn bevindingen op de jaarlijkse conferentie van de American Association for the Advancement of Science in Chicago.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier