Persiflage-Hillary versus campagne-Hillary: wie wint?

Het is een onvolprezen element in recente Amerikaanse verkiezingen: de parodieën en persiflages van het tv-programma Saturday Night Live. Zaterdag ging de parodieversie van Hillary’s aankondiging van haar kandidatuur voor het presidentschap vooraf aan de werkelijke aankondiging, die zondag kwam. Schaadt de persiflage Hillary?

Het officiële fragment uit Saturday Night Live waarin Hillary Clinton (actrice Kate McKinnon) de video opneemt om haar presidentskandidatuur aan te kondigen, werd in de 24 uur nadat hij zaterdag werd getoond, ruim 1 miljoen keer op youtube bekeken. In haar officiële campagne wil Hillary kleinschalig en bescheiden zijn, ligt haar focus op het lot van gewonen Amerikanen. Maar naast die gestroomlijnde kandidaat is er nu ook de persiflage-Hillary, hyper-ambitieus, hyperkinetisch, met een potentiële First Dude (gewezen president Bill Clinton, gespeeld door Darrell Hammond) die niet uit beeld te branden is.

De commentaren op de SNL-sketch waren vrijwel unaniem positief. Vele tere punten werden aangeraakt. “Zijn we geen vrolijke, toegankelijke dynastie?” aldus nep-Hillary. En nadat ze een tijdje geprobeerd had bescheiden over te komen: “Oh, wie maak ik wat wijs? Doe je gordel om Amerika, want de Clintons zijn terug!”

Alaska

In het verleden bepaalden SNL-parodieën voor een deel het beeld van de kandidaten. Harde tante en ambitieuze maar ook wel hilarische Hillary krijgt een plaats in het indrukwekkend SNL-rijtje met vice-presidentskandidaat Sarah Palin die niet kon antwoorden op de vraag welke kranten ze las en die zich opwierp als Ruslandexpert omdat ze vanuit haar huis in Alaska Rusland kon zien, met de geile en gladde Bill Clinton, en met vader en zoon Bush die elk op hun manier worstelden met de taal en in het geval van de zoon ook met de werkelijkheid.

Is het behalve grappig en populair ook bepalend voor de reactie van het publiek op Hillary’s kandidatuur dat het personage van Hillary in SNL anders is (maar wel gebaseerd op in de pers gerapporteerde karaktertrekken) en eerder een schurk dan het personage uit de campagne-video?

Dat is moeilijk te voorspellen. Voorlopig is alle publiciteit meegenomen, en laat SNL een grappig-cynische, en eigenlijk interessante kant van Hillary vermoeden die duidelijk tijdens haar officiële optredens onder de mat geveegd wordt (in de veronderstelling dat die kant echt bestaat). De regel is, doorgaans, dat de spot de realiteit accentueert: gaat het slecht met de campagne dan maakt de parodie het erger, gaat het goed dan kan het Hillary niet schelen dat er gelachen wordt, of komt het haar zelfs goed uit, en lacht ze officieel mee. Saturday Night Live gaat ermee door tot de verkiezingen, en de campagne-Hillary volgens alle voorspellingen ook.

Ongeveer een maand geleden, toen Hillary nog geen oficiële kandidaat was, en enigszins in moeilijkheden verkeerde na het e-mailschandaal, kon Kate McKinnon zich al eens oefenen.