Oud-minister Jos Chabert overleden

Oud-minister Jos Chabert (CD&V) is op 81-jarige leeftijd overleden. Hij was een van de langstzittende ministers uit de naoorlogse geschiedenis, met een ministeriële carrière van zowat een kwarteeuw.

Oud-minister Jos Chabert is op 81-jarige leeftijd overleden. Dat meldt CD&V donderdag. Chabert was een van de langstzittende ministers uit de naoorlogse geschiedenis, met een ministeriële carrière van zowat een kwarteeuw. Hij was ook even de enige CD&V-minister, tussen 1999 en 2004.

‘CD&V verliest met Jos Chabert een gedreven christendemocraat. Ons land verliest een van zijn politieke iconen’, reageert CD&V-voorzitter Wouter Beke. ‘Wij bieden zijn familie onze diepste blijken van medeleven aan.’

Jos Chabert was een politiek dier pur sang. Veertig jaar lang zetelde de sterkhouder van de Vlaamse christendemocraten in Brussel onafgebroken in één van de Belgische parlementen en liefst een kwarteeuw lang bekleedde hij een ministerportefeuille. Een tijdlang was hij zelfs de enige CD&V-minister van het land.

Jurist

Jos Chabert werd op 16 maart 1933 in Etterbeek geboren. Hij studeerde aan het Sint-Jan-Berchmanscollege in Brussel en aan het klein seminarie in Mechelen. Aan de KU Leuven doctoreerde hij in de rechten. Eind jaren vijftig zou hij aan de slag gaan als advocaat bij het hof van beroep in Brussel.

Schepen, Kamerlid, minister

Als zoon van een lokaal mandataris kreeg Chabert de politieke microbe al snel te pakken. In 1965 werd hij schepen in Meise en nog eens drie jaar later raakte hij vanop de unitaire lijst van Paul Vanden Boeynants voor het eerst verkozen als Kamerlid. In 1971 werd Chabert voorzitter van de CVP-fractie in de Kamer en in de raad van de Nederlandstalige cultuurgemeenschap.

Zijn eerste ministerpost kreeg Chabert te pakken in 1973, toen hij in de regering-Leburton minister van Nederlandse cultuur en Vlaamse aangelegenheden werd. Een jaar later schopte Chabert het tot minister van Verkeerswezen en Communicatie. Hij zou deze portefeuille zes jaar lang beheren, eerst in de regeringen van Leo Tindemans en nadien ook nog in de eerste twee regeringen van Wilfried Martens.

Verkeersveiligheid

Hij voerde onder meer de snelheidsbeperkingen, de 0,8 promille grens en de verplichte gordel in. In de derde regering van Martens en de regering-Eyskens werd Chabert vicepremier en minister van Openbare Werken en Institutionele Hervormingen.

Belgisch vertegenwoordiger bij VN

Eind 1981 verdwijnt de Brusselaar uit de Belgische regering en gaat hij andere horizonten opzoeken, eerst als Belgisch vertegenwoordiger bij de Algemene Vergadering van de VN en nadien als Belgisch commissaris-generaal voor de wereldtentoonstelling in Tsukuba (Japan).

Brussels minister én enige CD&V-minister

Toen in 1989 het Brussels Hoofdstedelijk Gewest boven de doopvont werd gehouden, stond Chabert uiteraard op de eerste rij. Hij werd minister van Begroting, Economie, Financiën, Energie en Externe Betrekkingen en zou die post tien jaar behouden. In 1999 verhuisde de trouwe Anderlechtsupporter naar Openbare Werken en Vervoer. Omdat de Vlaamse christendemocraten in dat jaar van de dioxinecrisis uit de federale en Vlaamse regering verdwenen, zou Chabert aldus gedurende vijf jaar de enige CD&V-minister in België zijn, een unicum.

Brusselaar en Europeaan

Chabert was een Brusselaar in hart en nieren en probeerde bruggen te bouwen tussen de verschillende gemeenschappen in de stad. Zo richtte hij in 2004 Hoopvol Brussel op, een platform voor dialoog tussen de verschillende religies en levensbeschouwingen in de hoofdstad.

Als inwoner van de Europese hoofdstad was Chabert ook een overtuigd Europeaan. Zo was hij twee jaar lang voorzitter van het Europese Comité van de Regio’s, dat de belangen van de regio’s in de Europese besluitvorming moet verdedigen.

In 2009 raakte Chabert echter niet meer herverkozen en kwam een einde aan de politieke loopbaan van een van de langstzittende ministers uit de naoorlogse geschiedenis. In november van dat jaar benoemde koning Albert II Chabert tot Minister van Staat. (Belga/SD)