Het blunderparcours van Jacqueline Galant

© belga

De hetze over de beveiliging van de luchthavens was was niet de eerste controverse in de carrière van Jacqueline Galant als minister.

De 42-jarige Jacqueline Galant heeft ontslag genomen als minister van Mobiliteit in de regering van premier Charles Michel. Galant kwam in de nasleep van de terreuraanslag op de luchthaven van Zaventem onder vuur te liggen omwille van de beveiliging van de luchthavens. Het was niet de eerste controverse in haar carrière als minister.

1. Beveiliging luchthavens

Galant verzeilde deze week in een hetze over de beveiliging van de luchthavens. De groenen onthulden vertrouwelijke rapporten van de Europese Commissie waaruit onder meer bleek dat de DG Luchtvaart bij gebrek aan middelen het vereiste aantal inspecties in de luchthavens niet kon uitvoeren. De minister ontkende op de hoogte te zijn van het rapport, maar de oppositie rakelde nieuwe documenten op die op het tegendeel wezen. Bovendien bleek dat de voorzitter van de FOD Mobiliteit, Laurent Ledoux, al in december 2014 een formeel verzoek over een versterking van de beveiliging van de luchthavens aan de minister had gericht. Ledoux, die gebrouilleerd was geraakt met de minister, nam donderdag ontslag.

2. Advocatenkantoor Clifford Chance

Het was niet de eerste polemiek waarin Galant was beland tijdens haar ministerschap. De Franstalige liberale kwam in november 2015 al onder vuur te liggen in de affaire Clifford Chance. Galant had het advocatenkantoor een consultancycontract toegewezen zonder de regels over de openbare aanbestedingen te volgen. De oppositie schreeuwde moord en brand, maar premier Michel bleef haar steunen. De minister beging “een administratieve vergissing”, maar handelde “te goeder trouw”. Toen al botste ze ook met Ledoux.

3. Gewestelijk expressnet

Ook in het dossier van het gewestelijk expressnet (GEN) zorgde Galant voor ophef toen ze twijfel zaaide over de toekomst van dit voorstadsnet rondom Brussel. Ze suggereerde dat de spooruitbreiding op de lijnen van Brussel naar Ottignies en Nijvel geschrapt zouden worden, maar moest een week later op haar stappen terugkomen en verzekeren dat het expressnet een prioriteit blijft en dat de uitbreiding van twee spoorlijnen tussen Brussel en Waals-Brabant gerealiseerd zal worden.

***

Galant kreeg nochtans de politiek met de paplepel mee. Haar vader was immers ook burgemeester van Jurbise in Henegouwen. Na haar studies politieke wetenschappen in Bergen gaat ze aan de slag op het kabinet van minister van Buitenlandse Zaken Louis Michel, de vader van de premier. In 2000 haalt ze bij haar eerste deelname aan de gemeenteraadsverkiezingen meteen de tweede score na haar vader. De oppositie betwist het resultaat van de verkiezingen en de inwoners van Jurbise mogen in 2001 opnieuw naar de stembus. De lijst van de burgemeester haalt de absolute meerderheid en Jacqueline Galant wordt op 27 jaar burgemeester.

Als burgemeester gaat ze in de tegenaanval tegen toenmalig Waals minister van Wonen, Jean-Marc Nollet, die de gemeente verplicht om 10 procent sociale woningen te voorzien in de gemeente.

11 jaar in de Kamer

In 2003 raakt ze met 11.000 stemmen probleemloos verkozen in de Kamer. Ze specialiseert zich in de dossiers naturalisatie, migratie en veiligheid. Uiteindelijk zal ze elf jaar in de Kamer zetelen. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 haalt de lijst van de uittredende burgemeester intussen opnieuw de absolute meerderheid. Galant wordt dan de enige liberale burgemeester in een arrondissement dat traditioneel door de socialistische PS wordt gedomineerd. Ze weet bovendien die absolute meerderheid te vrijwaren bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen in 2012.

Op 25 mei 2014 verkast Jacqueline Galant naar het Waals Parlement, maar voor het parlementaire werk er goed en wel begint, verhuist ze opnieuw naar het federale niveau, om minister van Mobiliteit te worden in de onuitgegeven coalitie die Michel vormde met N-VA, CD&V en Open VLD. Galant geldt als een medestander van Michel binnen de Franstalige liberalen. Zo maakte ze deel uit van de Renaissancegroep die in 2010 werd opgericht om de cumul van Didier Reynders als partijvoorzitter en vicepremier in vraag te stellen. (Belga/TE)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content