20 levensvragen aan… Jörgen Oosterwaal

Na ruim drie jaar verlaat hoofdredacteur Jörgen Oosterwaal de Knack-redactie. Hij wordt opgevolgd door Bert Bultinck, die adjunct-hoofdredacteur van De Standaard was. We hebben hem voor zijn afzwaaien nog snel twintig ongewone vragen laten beantwoorden. Nu ja, snel: hij had er 43 minuten en 12 seconden voor nodig.

Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?

De aanslagen in Parijs en de bijna hysterische reacties van media en politiek. Zo leggen de terroristen, meer dan met hun kalasjnikovs en bomgordels, de zwakte van ons systeem bloot: het kortetermijndenken en het onmiddellijke winstbejag.

Waarover zullen we ons over vijftig jaar schamen?

Ons immobilisme. We hebben Europa nodig om de begroting op orde te brengen, een financiële crisis om de banken in het gareel te krijgen, IS-terreur om van orde en veiligheid een prioriteit te maken. Is het nu wachten op een milieuramp?

Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?

Begin alvast in je eigen leven die ideeën toe te passen.

Wat is uw grootste prestatie?

De vernieuwing van Knack misschien. Maar ik hoop dat die ‘grootste prestatie’ nog moet komen.

Wat is uw grootste mislukking?

Ik heb op veel cruciale momenten in mijn leven verkeerde beslissingen genomen. Maar uiteindelijk is het altijd goed gekomen. Dat geeft een zekere rust.

Hebt u al eens overwogen te emigreren? Wanneer? Waarnaartoe?

Niet echt. Ik heb ooit wel eens gedroomd van een loopbaan in Amsterdam of zelfs in New York. Maar tussen droom en daad staan hinderlijke bezwaren. En in mijn geval soms ook een gebrek aan moed.

Waaraan bent u het meest gehecht?

Aan vrijheid.

Hebt u ooit geldproblemen gehad?

Als werkstudent woonde ik in een kamertje van drie bij vier met een gemeenschappelijk toilet op de gang en de douche in een belendend huis. Maar ik heb nooit het gevoel gehad iets tekort te komen. Mede dankzij ons stelsel van studiefinanciering.

Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?

Ik volg het haatplebs niet. Maar tijdens mijn eerste weken bij Knack vond ik in mijn postvak een brief in een beverig handschrift die zo begon: Geminacht communistisch crapuul.

Praat u weleens tegen uw huisdieren?

Nee, maar ik kan onze twee katten wel gefascineerd gadeslaan: zo sierlijk, zo speels, zo eigengereid.

Wat zou u absoluut niet willen dat uw kinderen doen?

Ik heb een (fantastische) plusdochter. Ik zou niet graag hebben dat ze onverdraagzaam of haatdragend wordt. Ik zou het ook erg vinden als ze zich minderwaardig zou voelen, of bang in het leven zou staan.

Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij – heeft u het meest geraakt of gevormd?

Kind onder kannibalen van Charles Bukowski. Ongelijkheden in de welvaartsstaat van Herman Deleeck. Is dit een mens van Primo Levi. Missing van Costa-Gavras. Novecento van Bernardo Bertolucci. Als student dweepte ik met progressieve intellectuelen. Tot ik ze later leerde kennen.

Over welk onderwerp zou u meer willen weten?

De natuur. Klassieke muziek. Ik zou ook graag meer talen spreken.

Zou u ooit overwegen een vluchteling in huis te nemen? In welke omstandigheden?

Als het oorlog wordt, kunnen de nieuwe Anna Franken op mij rekenen. Althans: ik hoop dat ik dan die moed zal hebben.

Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?

Als het te moeilijk wordt, is het misschien geen liefde.

Wat is de schuld van de media?

Ze geven vaak een vertekend beeld van de werkelijkheid. Daarmee werken ze de hysterie en het kortetermijndenken in de hand.

Hoelang is het geleden dat u uw ouders hebt gezien?

Mijn ouders en mijn broer zijn ongeveer dertig jaar geleden, kort na elkaar, overleden. Ik mis ze nog steeds.

Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?

Ik probeer op mijn eten te letten. Ik sport veel. Maar dat vind ik ook prettig.

Wat hebt u geleerd in het leven?

Dat mislukken mag. Beter proberen en eventueel falen dan bij de pakken blijven zitten en gefrustreerd raken.