KV Kortrijk plaatste zich ondanks het laagste budget van alle eersteklassers onverhoopt voor de play-off I en wordt dus een bepalende factor in de titelstrijd.

De champagne zal geknald hebben bij KV Kortrijk toen scheidsrechter Sébastien Delferière de match tegen Lokeren affloot en Veekaa officieel zeker was van een plaats in de play-off I. Met het binnenhalen van Georges Leekens en een rist relatief grote maar goedkope transfers werd KV Kortrijk voor het seizoen niet meteen bij de degradatieklanten gerekend – in tegenstelling tot bijvoorbeeld Sint-Truiden dat ook de play-off I haalde -, maar dat Kortrijk de kampioenenplay-off zou spelen, daar had blijkbaar alleen Guido Brepoels op gerekend. Zie zijn voorspelling van vorige zomer in Het Laatste Nieuws.

‘De ambitie voor het seizoen 2009-2010 was nochtans beperkt tot de degradatie vermijden’, vertelt Joseph Allijns, een West-Vlaamse advocaat die voorzitter is bij De Kerels. ‘We waren beducht voor het tweede jaar eerste klasse. Bij het debuut weet je dat de ploeg voor een groot stuk op euforie drijft. Maar dat effect verslapt na een tijd, dat merkte je vorig seizoen al in de terugronde. We rekenden op de ervaring van Georges Leekens om dat te compenseren. Als iemand weet wat er nodig is om je te redden in eerste, dan is hij het wel. We hoopten op een seizoen zonder sportieve zorgen, maar het was vrij snel duidelijk dat we niet in degradatiegevaar zouden komen, gewoon al door de kwaliteit van het spel. Met Nieuwjaar hoopte ik stilletjes op een eindklassement tussen plaats acht en tien. Maar in de terugronde zetten we een fantastische reeks neer, enkel tegen de absolute topteams verloren we, waardoor we zelfs nog de poort naar play-off I openen. Een onverhoopt succes. We presteren hier iets was eigenlijk niet kan, laten we dat niet vergeten.’

U zult wel tevreden zijn over de competitiehervorming?

JosephAllijns: Wel, zo kortzichtig ga ik nu eens niet zijn. Voor KV Kortrijk heeft het nieuwe systeem dit seizoen goed uitgepakt, maar om correct te evalueren moet je oog hebben voor alle kanten van het verhaal. Ik ben een solidair lid van de Pro League en zal de poging om de competitie te hervormen zeker verdedigen, maar dat neemt niet weg dat we over enkele seizoenen grondig moeten bekijken of de nieuwe formule wel voor alle betrokkenen een goede zaak is geweest. Nu is het nog te vroeg om daar al een oordeel over te vellen.

Wat betekent het behalen van de play-off financieel?

Allijns: Bijkomende tv-fondsen, extra abonnementenverkoop, de horeca die vijf matchen sterk zal draaien… Dat is een behoorlijke meevaller die we niet gebudgetteerd hadden. Ik schat dat het ons een voorsprong van één seizoen biedt in het ontwikkelingsplan dat we voor de club hadden opgesteld.

Een neveneffect van goed presteren in de competitie is dat er veel winstpremies moeten worden uitbetaald. Er zijn nog ploegen na een sterk seizoen met een kater achtergebleven.

Allijns: In dat geval zijn de winstpremies te hoog. Bij KV Kortrijk hebben we ons daar niet aan laten vangen, in tegenstelling tot wat hier en daar wordt beweerd. Het klopt dat we aan de stad Kortrijk een premie van 300.000 euro hebben gevraagd, maar die dient om investeringen terug te betalen die wij in het stadion hebben gedaan. Met te hoge winstpremies had dat niets te maken.

Vorig seizoen draaiden we met een budget van 3,2 miljoen euro, dit jaar steeg dat al naar 4 miljoen. 800.000 euro is naar de normen van de voetballerij misschien niet veel, maar voor ons betekent het toch een verhoging met een vierde, wat echt niet eenvoudig te verwezenlijken was. Als er deze zomer weer een vierde bijkomt, zal ik een tevreden voorzitter zijn.

Het is onwaarschijnlijk wat KV Kortrijk met een budget van 4 miljoen euro presteert. Voor dat bedrag koop je bij Anderlecht amper één basisspeler.

Allijns: Negen jaar geleden hebben we de club heropgestart met een budget van 50 miljoen Belgische frank (1,25 miljoen euro). Dat is jaar na jaar stelselmatig opgevoerd. Maar we weten dus hoe je met bescheiden middelen mooie dingen kunt doen.

KV Kortrijk heeft twee handicaps. Ten eerste dat we qua infrastructuur beperkt zijn. Ik zou zo 250 bijkomende businessseats aan de man kunnen brengen als we ze hadden. En ten tweede dat we hier met vijf eersteklasseclubs op een zakdoek leven. Ik vind dat we te weinig toeschouwers hebben, zeker in verhouding tot wat er bij KV Kortrijk te zien is. Misschien moeten we ons hinterland proberen uit te breiden naar Wallonië, waar Moeskroen nu is weggevallen. In de jaren tachtig en begin jaren negentig, toen Kortrijk onafgebroken in eerste speelde, kwamen veel van onze fans uit die regio. Misschien kunnen Waalse spelers zoals Jimmy Hempte en David Vandenbroeck daarin de voortrekkers zijn.

Kortrijk leende dit seizoen enkele uitgerangeerde spelers van grotere clubs. Betalen jullie ook daadwerkelijk de lonen die men bij Club Brugge, Standard en Charleroi uitkeert, of zijn die voor rekening van de club van herkomst?

Allijns: Wij betalen een huursom, de eigenaar stort het loon. Zo werkt het meestal als je een speler leent. Maar die huursom moet je ook niet onderschatten. Wanneer een eersteklasser uitleent aan een andere eersteklasser, doet die heus niet aan liefdadigheid.

De grotere clubs hebben alvast ingezien dat er op Kortrijk niet slecht met hun leenspelers gewerkt wordt. Zou Cheikhou Kouyaté van Anderlecht nu zo ver staan als hij zich vorig jaar niet bij ons had kunnen ontwikkelen? Ik denk het niet.

De meerwaarde is in elk geval voor de eigenaar van die spelers. Laurent Ciman, Glenn Verbauwhede en Christian Benteke tellen weer helemaal mee, hoewel ze vorig jaar nog afgeschreven leken voor eerste klasse.

Allijns: Ons beleid is dat we relatief jonge spelers zoeken die om een of andere reden niet doorbreken bij hun club, maar van wie wij weten dat dit puur aan de omstandigheden ligt. De helft van het werk is die interessante, talentvolle spelers binnenhalen, de andere helft is een technische staf uitbouwen die het beste uit die jongens puurt. Het is vooral een kwestie van motivatie, heb ik gemerkt. Wie geen vertrouwen heeft, mist de makkelijkste controle, maar voor wie wel vertrouwen heeft, lukt alles vanzelf. Gelukkig is de trainer erin geslaagd om de spelersgroep opnieuw in zichzelf te laten geloven.

Voetbal is boven alles een collectieve sport. Spelers worden individueel sterker als de ploeg draait. De wetenschap dat als je een fout maakt, een medespeler die waarschijnlijk wel zal herstellen, maakt een enorm verschil. Ik heb onze ploeg zo week na week zien groeien, je zag bij spelers het besef ontstaan: hé, eigenlijk kunnen wij heel goed voetballen.

Kortrijk haalde deze zomer een volledig nieuwe ploeg binnen. Dat is nu goed uitgedraaid, maar het is wel een risico. Voor hetzelfde geld klikt het niet tussen de spelers.

Allijns: Dat toont aan dat wij als club een omgeving kunnen scheppen waarin nieuwe spelers zich vlug thuis voelen. Maar het duurt inderdaad een tijd voor de radertjes in elkaar passen. Na de winterstop liep het een pak vlotter dan in de heenronde.

Maar het kan toch niet de bedoeling zijn om elk jaar dertien man te laten vertrekken en veertien binnenkomende transfers te doen.

Allijns: Om sportief te overleven moesten we vorige zomer een uitzonderlijke inspanning doen. Maar we wisten ook dat we een zeer goeie ploeg zouden hebben als de nieuwe spelers hun potentieel zouden waarmaken. We hebben dus geïnvesteerd, en dat was een klein risico, maar vergeet ook niet dat we er heel wat spektakel voor in de plaats hebben gekregen. Georges Leekens heeft zijn imago van verdedigende trainer bij Kortrijk naar de prullenmand verwezen.

Ja en nee. Kortrijk speelt aanvallend en frivool, maar heeft wel een van de beste defensies van eerste klasse.

Allijns: Tot na de match tegen Lokeren was onze verdediging op één na de beste van de hele Jupiler Pro League, na Anderlecht! Chapeau voor Leekens dat hij dat kan combineren met het opstellen van spektakelvoetballers als Mohammed Messoudi, Sven Kums en Davy De Beule. We hebben dit jaar op Kortrijk prachtig combinatiespel gezien, we werden verwend.

Welke rol speelt het adresboekje van Georges Leekens bij het aantrekken van die goedkope maar zeker nog gewilde spelers?

Allijns: Er zijn voetballers met naam gekomen zonder dat ze wisten dat Leekens er was, anderen zijn speciaal voor hem naar Kortrijk gekomen zonder dat ze uiteindelijk hebben gespeeld. Zijn aanwezigheid was in elk geval een troef. Spelers die nood hebben aan een goed seizoen om zich opnieuw in de markt te voetballen, weten dat Leekens hen op weg kan helpen.

Van u is de uitspraak dat Georges Leekens een goedkope trainer is. Wie zijn loonbriefje kent, trekt naar verluidt een andere conclusie.

Allijns: In concrete cijfers is hij misschien geen goedkope trainer. Maar! We zijn probleemloos in eerste klasse gebleven. We spelen zelfs de play-off I. Georges heeft zijn salaris al meer dan terugbetaald. En dan tel ik de meerwaarde die hij betekend heeft in de professionalisering van de club nog niet mee.

Leekens heet bij Kortrijk een manager naar Engels model te zijn. Zijn bevoegdheden stijgen boven het trainerschap uit, hij bemoeit zich ook met heel wat extrasportieve zaken. Schuilt er geen gevaar in om een tijdelijk werknemer zoveel macht te geven? Iedere trainer blijft uiteindelijk een passant.

Allijns: Ik zie dat niet als een probleem. Georges wil ons alleen maar helpen. Een club als Kortrijk moet blij zijn dat iemand met zoveel ervaring de weg wijst in eerste klasse. Leekens is een man met ongelooflijk veel motivatie en wilskracht. Die is op zijn leeftijd allerminst afgebot. Je voelt bovendien dat het hem zeker niet te min is om KV Kortrijk te trainen. Hij ziet een uitdaging in deze club.

Hij is ook iemand die een uitdaging moet blijven zien. Voor hem volstaat het volgend seizoen niet om weer te starten met de ambitie niet te degraderen.

Allijns: Oh, maar de ambitie is opgekrikt: Kortrijk wordt volgend jaar een stabiele eersteklasser, een ploeg waar je rekening mee houdt. Geen club die voor de titel speelt, maar ook geen club die men automatisch bij de degradatiekandidaten rekent. Daar is nog werk aan, en we blijven met de voeten op de grond: het is niet omdat wij vandaag de play-off I spelen dat we dat volgend seizoen zomaar kunnen herhalen.

Ik ben er rotsvast van overtuigd dat Georges mee wil stappen in dat project. Hij heeft zich dit seizoen zeker geamuseerd op Kortrijk en hij weet dat hij geapprecieerd wordt binnen de club. Waarom dan vertrekken?

Leekens heeft bij zijn komst zowat het halve stadion verbouwd. Hij wordt weleens smalend de binnenhuisarchitect van KVK genoemd.

Allijns: Georges heeft ons met de neus op de feiten gedrukt en ons duidelijk gemaakt dat sommige toestanden echt niet door de beugel konden voor een team dat in eerste klasse speelt. De afgelopen seizoenen hebben we onze middelen vooral in spelers gestopt, maar nu was er een inhaalbeweging nodig. Het is ongelooflijk belangrijk dat voetballers hun werk in zo comfortabel mogelijke omstandigheden kunnen uitoefenen.

Zo geef je aan spelers het signaal: deze club is aan het groeien.

Allijns: Dat is zo. Het is een manier om voetballers subtiel op hun verantwoordelijkheden te wijzen.

Wat is uw eigen verleden in voetbal?

Allijns: Ik ben een man van White Star Lauwe. Klein Anderlecht, noemden ze die club in zijn hoogdagen, wegens het fantastische combinatievoetbal. Mijn vader was er nauw betrokken bij het beleid. Zelf ben ik er tot bij de reserven geraakt, toch niet niks, want de club speelde toen in derde nationale. Later heb ik nog voor andere teams gevoetbald in de provinciale reeksen, en tussen 1982 en 1994 zat ik in het bestuur van White Star Lauwe.

Toen ben ik even uit het voetbal gestapt, tot in 2001 Boudewijn Braem kwam aankloppen met een plan om het stamnummer van het toen failliete KV Kortrijk te redden. Ik kende Boudewijn goed, hij vroeg me juridische bijstand om zijn plan rond te krijgen. We hebben dat jaar bijzonder intense maanden beleefd in een poging om de club te redden. Het virus had me aangestoken. Sindsdien heb ik mijn hart aan KV Kortrijk verpand.

U had dus geen verleden als supporter van KVK? Dat is merkwaardig, want u wordt toch als de architect van de redding van de club beschouwd.

Allijns: Ik ben altijd al een grote voetbalfan geweest, maar ik had geen roots bij deze club, nee. Ondertussen is er natuurlijk wel een hechte band, we hebben de laatste negen jaar samen zoveel meegemaakt.

Hoe verliep de tocht van 2001 naar 2010? Kortrijk streed tussendoor nog tegen de degradatie in derde klasse, en zat lang in tweede, een moeilijk leefbare reeks.

Allijns: Dat is waar, maar eigenlijk heb ik het gevoel dat ik alleen nog maar mooie momenten heb meegemaakt met KV Kortrijk. De redding in 2001 was al fantastisch, de promotie naar tweede in 2004 ook. Daar zijn we pas in het vierde seizoen opnieuw gepromoveerd, maar sportief deden we het er uitstekend, want we hadden daarvoor al twee keer de eindronde gehaald.

We hebben uiteindelijk wel maar één keer die eindronde echt mogen spelen door een vaudeville op de Voetbalbond na het faillissement van Heusden-Zolder, wat ons punten kostte. Jan Peeters, de toenmalige Bondsvoorzitter, heeft Kortrijk toen uit pure schaamte een schadevergoeding aangeboden. We hebben die dan maar geaccepteerd. We konden ook moeilijk anders, de eindronde was toch al zonder ons begonnen. Twee jaar later werden we kampioen, vorig jaar redden we ons in eerste op de laatste speeldag, en nu volgt de play-off I. Het is jaar na jaar in stijgende lijn gegaan.

En wat wil Kortrijk verwezenlijken in de play-off I?

Allijns: De trainer zal elke match aanvatten met het doel die te winnen, wees daar maar zeker van. Zelf voel ik niet de behoefte om een ambitie uit te spreken, behalve deze: Kortrijk moet de komende tien matchen goed voetbal brengen, zeker thuis. Ik wil dat onze fans genieten van de play-off I, en dat ze trots kunnen zijn op hun club. Voor een voorzitter bestaat er niets aangenamers dan te zien dat de supporters content zijn.

Stel dat KVK Europees speelt, wat nu niet meer zo’n onwaarschijnlijk scenario is, in welk stadion gaan jullie dan voetballen? Het Guldensporenstadion komt niet in aanmerking.

Allijns: Ik zeg u eerlijk: daar hebben we zelfs nog niet over nagedacht. Ik wil er ook nog niet over denken. Als ik nog maar over Europa begin, gaat de buitenwereld denken: daar in Kortrijk zijn ze aan het zweven. Als het ooit zover komt dat we Europa in moeten, zien we wel hoe we het oplossen.

Uw nederigheid is logisch. Maar de vierde speelt al een finalematch voor een Europees ticket tegen de winnaar van de play-off II. Als AA Gent de beker wint, kan zelfs een vijfde plaats al volstaan. Enkel de zesde blijft met lege handen achter. U gaat er toch niet van uit dat Kortrijk laatste eindigt in de play-off I?

Allijns: Het is gezond om zo hoog mogelijk te mikken, maar aan de andere kant ben ik wat bang om doelen voorop te stellen. Als het mislukt, krijg je die woorden als een boemerang in je gezicht. De play-off I is voor ons een onverhoopt succes. Laten we ervan genieten. Als we goed starten, weet je nooit waar je uitkomt, maar echt tegenvallen kan die play-off hoe dan ook niet. Weet u met wie ik medelijden heb? Met de mensen van Germinal Beerschot. Eind 2009 stonden die derde, nu blijven ze verweesd achter. Gelukkig voor hen start er over vier maanden alweer een nieuwe competitie. En dan begint iedereen weer van nul.

DOOR JEF VAN BAELEN

‘Je zag bij spelers het besef ontstaan: hé, eigenlijk kunnen wij heel goed voetballen.’