Ook al kreeg Gérard Deprez maar de eerste opvolgersplaats op de Europese MR-lijst, hij voert nog verwoed campagne.
Stel je een marktkraam voor. Geen stalletje, maar zo’n uit de kluiten gewassen gevaarte op wielen. De toonbank en schappen waar de handelswaar normaliter is uitgestald, zijn vervangen door houten planken. Geen kaas of vis in deze rollende bibliotheek, wel tonnen boekjes met als titel ‘100 raisons d’aimer L’Europe,’ of honderd concrete zaken die Europa heeft verwezenlijkt ten voordele van de gewone man.
De veredelde kraam is het bepaald niet geheime campagnewapen waarmee Gérard Deprez en Louis Michel, de trotse auteurs van de boekjes, markten en stations van Wallonië en Brussel onveilig maken. Vorige woensdag hielden ze halt in Waver, een bourgeoisstadje in het welvarende Waals-Brabant waar de MR haast de helft van de stemmen haalt, en waar de clan Michel – Charles Michel is er titulair burgemeester – heer en meester is.
De staanplaats vandaag is echter niet zo gunstig en dus trekken Gérard Deprez en zijn dochter, boekjes onder de arm, zelf de markt op. Sommige politici voelen zich onbehaaglijk bij het verplichte bain de foule tijdens de verkiezingscampagne, anderen hebben er gewoon een hekel aan, maar dat geldt zeker niet voor Gérard Deprez. Die ontpopt zich voor onze ogen tot een politieke entertainer eerste klas, die plezier schept in het rechtstreekse contact met Jan Publiek. Ontmoedigen laat hij zich ook niet snel. Hij maakt er juist een sport van om uitgerekend de moeilijkste klanten voor zijn waren te winnen. ‘Ik stem al jaren niet meer, meneer Deprez’, ‘alle politici zijn pinocchio’s, meneer Deprez’ – dat zijn kolfjes naar zijn hand. ‘Hier, pak aan, het is niet giftig, u krijgt er geen ziektes van en misschien steekt u er nog wat van op’, zegt hij met vriendelijke overtuigingskracht. De luisterbereidheid en zelfrelativering van deze politieke veteraan haalt menig scepticus over de streep.
‘Het beste boekje wat er bestaat over Europa’ verkondigt Deprez, zich breed gesticulerend een weg banend door de drukke straatjes. ‘Geschreven door en voor mensen op niveau.’ Een politieke rasverkoper, maar wel eentje waarvan je in blind vertrouwen een tweedehands auto zou kopen. Marktbezoekers moeten ook heel wat kwijt aan de gewezen PSC-voorzitter. Dat hun pensioenen te laag zijn, dat de economie slecht gaat, ja, zelfs in Waver, en dat de advocaat er met de centen vandoor is.
Er schuilt ook een onvervalste charmeur in Gérard Deprez. ‘Ik zie dat u uw haren goed verzorgt’ complimenteert hij een oudere dame, die daar duidelijk mee in haar hum is. Dat komt goed uit, legt Deprez uit. Het Europees Parlement hecht namelijk het grootste belang aan tiptop verzorgingsproducten, getuige daarvan de Europese wetgeving in verband met cosmetica. Wat verderop wil Ginette een persoonlijke opdracht in haar boekje. Die krijgt ze met de glimlach.
‘Wij zijn de enigen die nadrukkelijk aanwezig zijn op straat en het contact met de gewone man niet schuwen’, vertelt Deprez onderweg. ‘Ecolo bezoekt wel de markten, maar hun kandidaten spreken niemand aan. Ze flaneren, als aristocratische nomaden. De PS is in geen velden of wegen meer te bespeuren. De kandidaten van het CDH zien er onzeker uit en maken het de mensen moeilijk met hun laborieuze uiteenzettingen.’
Onvermoeibaar blijft hij zijn boekjes aan voorbijgangers aanprijzen. Voor zichzelf hoeft Deprez dit allemaal niet meer te doen. Na 25 jaar Europees Parlement staat de volgens de Franstalige kranten beste Europarlementariër slechts op de eerste opvolgersplaats. Deprez werd bij de lijstvorming koud afgeserveerd door MR-voorzitter Didier Reynders.
Met Reynders zijn de relaties sindsdien tot onder het vriespunt gezakt, maar Deprez voert campagne samen met politieke compagnon Louis Michel. Als eerste opvolger ‘zonder garanties’ is hij natuurlijk wel afhankelijk van de carrière-planning van anderen, op de eerste plaats lijsttrekker Louis Michel. Keert Michel terug naar de Belgische politiek als formateur van de volgende Waalse regering, of wacht hij nog wat af in het Europees Parlement om later zijn kans te wagen op federaal niveau? Ook Gérard Deprez heeft er het raden naar.
Maar waarom beult de man zich dan nog zo af? ‘Dat is heel eenvoudig’ zegt Deprez, eindelijk gezeten bij een kop koffie. ‘Uit overtuiging.’
DOOR HAN RENARD / FOTO LIEVEN VAN ASSCHE
