Producenten willen piraterij counteren met snelheid – maar de zenders willen daarvan niet het slachtoffer worden.

Nauwelijks één dag nadat Telenet met trots het concept ‘Hot from the US’ had aangekondigd, trok het bedrijf het project weer in. Tijdens een geïmproviseerde telefonische persconferentie gaf het bedrijf onomwonden toe dat het ‘onder druk van de zware concurrentie’ (lees: van Belgacom) net iets te hard van stapel gelopen was en dat het een fout gemaakt had door geen overleg te plegen met de partners. Dat wil zeggen: met de omroepen en kanalen die traditioneel instaan voor het aanbieden van aangekochte en zelfgemaakte televisiecontent.

De uitschuiver is meer dan een incident. Er zijn in het televisielandschap enorme krachten aan het werk en dat die soms uit de bocht gaan, is onvermijdelijk. Het voorstel waarop Telenet was ingegaan, kwam van de Amerikaanse producent van Lost. De producenten zoeken naar manieren om hun producties sneller op de markt te brengen: hoe beter ze daarin slagen, hoe minder ruimte er intussen is voor piraterij. Daartoe creëren de producenten steeds meer zogenaamde ‘windows’: duidelijk omschreven formules om eenzelfde inhoud anders aan te bieden: in de bioscoop, op de ‘open’ televisie, op dvd enzovoort. Waarom dus niet populaire series meteen na hun Amerikaanse release ook in Europa aanbieden, als video-on-demand of op een betaalzender, bijvoorbeeld gedurende een week of twee? Dat is wat VMMA vanaf eind september gaat doen in ‘Fresh from the US’, met de series van 2BE, zoals 24. En dat was dus wat Telenet wou gaan doen met Lost. SBS, de zender die Lost in principe een jaar later uitzendt op VT4, was daarmee niet opgezet.

Volgens Olivier Braet van het VUB-mediaresearchcentrum SMIT zaait Telenet wel meer twijfels over de rol die het wil spelen. Aan de ene kant zegt het bedrijf dat het de neutrale aanbieder van een netwerk wil zijn: een distributeur van televisiecontent die aangeboden wordt door ‘content aggregators’ (zenders, omroepen). Maar aan de andere kant is het met Prime en met een catalogus van 600 films in video-on-demand ook zelf actief als ‘content aggregator’. Elke redelijke prijs die Telenet zou kunnen vragen voor het gebruik van het netwerk – glasvezelnetwerken zijn nu eenmaal niet goedkoop – wordt daardoor ‘besmet’ door de verdenking dat Telenet zijn eigen kanalen misschien wel wil voortrekken.

Voor concurrent Belgacom is overigens precies hetzelfde aan de orde. De concurrentie tussen Belgacom en Telenet is een mes dat aan twee kanten snijdt. Voor Europa is het bestaan van twee grote netwerken een garantie dat er in ieder geval concurrentie ís. Maar aan de andere kant is die concurrentie allesbehalve transparant, omdat Belgacom onder de federale telecomwetgeving valt en Telenet onder de Vlaamse mediaregels, wat heel uiteenlopende rechten en situaties schept.

Door wat gas terug te nemen, erkent Telenet alvast dat het zijn partners niet voor het hoofd wil stoten. Maar tegelijkertijd moeten die partners beseffen dat ze haar op hun tanden zullen moeten hebben om in de toekomst een goede plek op de kabel te krijgen. In juli vergeleek topman Duco Sickinghe van Telenet zichzelf nog met Delhaize, en de zenders met Unilever.

Luc Baltussen

‘Iedereen moet een bijdrage leveren. Ook de financiële instellingen – al gaan we die niet in gevaar brengen.’

Premier Herman Van Rompuy (CD&V) over de begroting, op de RTBF-radio.