De Brusselse schooldirecteur Chris Pijpen is geschorst omdat hij een geradicaliseerde leerling die zichzelf opblies bij de aanslagen in Parijs onvoldoende opgevolgd zou hebben. De directeur en het personeel reageren misnoegd.
Op 13 november pleegde Bilal Hadfi een zelfmoordaanslag in de schaduw van het Stade de France in Parijs. Chris Pijpen, zijn voormalige schooldirecteur van het Brusselse Instituut Anneessens-Funck, werd vorige week door het Brusselse schepencollege een tweede keer bij hoogdringendheid geschorst. Pijpen wordt verweten dat hij te laks heeft gereageerd op de manifeste radicalisering van Hadfi. Daarnaast neemt het college hem kwalijk dat hij na de aanslagen met de pers heeft gepraat, tegen de wensen van de inrichtende macht in. De directeur betwist de hem aangewreven fouten. Het personeel steunt hem.
Pijpen wordt verweten dat hij pas op 27 april een e-mail stuurde naar de stedelijke onderwijsadministratie over Hadfi’s radicalisering en vermoedelijke vertrek naar Syrië. De leerling was toen al meer dan twee maanden niet meer op school verschenen. In de laatste weken had hij zich in de klas laten opmerken met onverdraagzame uitlatingen over homo’s en een vurige verdediging van de aanslag op de redactie van Charlie Hebdo. Maar te lang getalmd? ‘Zijn afwezigheid was in het licht van zijn spijbelverleden niet zo abnormaal’, zegt Marc Borremans van de socialistische vakbond ACOD Onderwijs. ‘De school wilde bovendien niet overhaast oordelen, ze hebben de kwestie heel zorgvuldig onderzocht.’ Vraag is of Pijpens e-mail van belang was. De Brusselse autoriteiten vernamen al half maart uit politiebronnen dat Hadfi in Syrië verbleef: op 19 maart werd hij uit het bevolkingsregister geschrapt. Wegens het onderzoeksgeheim werd de school daarvan niet op de hoogte gebracht. Dat Hadfi postuum in een net verschenen IS-video te zien is terwijl hij een gevangene onthoofdt, was dus niet het gevolg van de houding van de school.
Ook de tweede klacht, dat Pijpen ondanks bevel van hogerhand met de pers gepraat heeft, verwerpt de directeur. Pijpen houdt vol dat hij alle journalisten die hem na de aanslagen belden, naar de inrichtende macht heeft doorverwezen. Dat geldt ook voor de journalisten van The New York Times die een artikel publiceerden waarin de directeur uitgebreid werd geciteerd en waarin hij de administratieve overheid verweet hem met zijn radicaliseringsproblemen te laten stikken.
Het personeel steunt in elk geval de directeur. Zo hielden ze een stille betoging om Pijpen een hart onder de riem te steken. Dat hij een Vlaming is en de bevoegde schepen geen Nederlands kan, maakt de zaak extra gevoelig. ‘Ook voor het personeel’, beaamt Borremans. ‘Jarenlang hebben ze geklaagd over de verwaarlozing van hun gebouw en het gebrek aan pedagogisch materiaal. Nooit werd er naar hen geluisterd, en nu krijgen ze die schorsing er nog bovenop. De frustratie zit diep, ik heb de voorbije weken hard op hen moeten inpraten om een staking te vermijden.’
Erik Raspoet
‘De school werd niet verteld dat hun leerling in Syrië zat.’
