Een zelfverklaarde rabbijn zorgt voor ophef in de Antwerpse Joodse gemeenschap door zijn zonen naar een meisjesschool te sturen.
Moishe Friedman wilde vorig jaar zijn twee zonen, Josef (8) en Jacob (11), inschrijven op de Joodse meisjesschool Benoth Jeruzalem, een streng orthodoxe school in Antwerpen. De school weigerde de inschrijvingen omdat jongens er niet toegelaten zijn. Dat pikte Friedman niet en hij stapte naar de rechter in kort geding. Op basis van het leerlingenrecht dat geslacht geen grond tot weigering mag vormen, kreeg Friedman eind december gelijk. De school moet zijn zonen toelaten op straffe van 1000 euro dwangsom per dag per kind dat niet in de klas zat. En dus zitten Josef en Jacob sinds 7 januari tussen de meisjes op de schoolbanken. ‘In de chassidische jongensscholen zijn knapenschenderij en pedofilie schering en inslag’, argumenteert Friedman, die wel vaker provoceert.
De Joodse gemeenschap in Antwerpen reageert verbolgen, al zijn de Friedmans geen onbekenden. In juni 2012 verscheen in het maandblad Joods Actueel een artikel over de zelfverklaarde rabbijn met als titel ‘Joodse gemeenschap wil niets te maken hebben met Moishe Friedman’. Desondanks zorgt de zaak-Friedman voor ongenoegen. Zo houden heel wat ouders hun dochters thuis van de Benoth Jeruzalemschool vanwege de twee zonen. De school stapt naar het hof van beroep met als argument dat gemengd onderwijs niet in het belang is van de kinderen. Ook bij de jeugdbescherming ligt het dossier op tafel. Malka Friedman, de grootmoeder van Josef en Jacob, heeft namelijk een klacht ingediend bij de Sociale Dienst van de Jeugdbrigade. ‘De grootmoeder vreest dat haar kleinkinderen de speelbal zijn van de ideologische strijd van hun ouders’, zegt Henri Rosenberg, advocaat van Malka Friedman, die in de Verenigde Staten woont. ‘Ik heb mijn moeder al tien jaar niet meer gezien’, reageert Moishe Friedman. ‘Wat weet zij van mijn kinderen? Ze heeft Josef zelfs nog nooit gezien.’
Erg rechtlijnig is Moishe weliswaar niet in zijn ideologische strijd. Het gezin woonde een poos in Oostenrijk, en bond daar ook de schoolstrijd aan. Eigenaardig genoeg ijverde Friedman in Wenen voor gescheiden klassen. In Antwerpen wil hij zijn zonen dan weer per se op een meisjesschool, en zijn vier dochters, die momenteel geen school volgen, het koste wat het wil in een jongensklas. ‘Uit het gezigzag blijkt dat de ouders vooral willen provoceren en mediageil zijn’, concludeert Michael Freilich, hoofdredacteur van Joods Actueel.
Jochen Vandenbergh
