Koehandel met kieskringen

Han Renard

De Waalse meerderheidspartijen PS en CDH gebruiken een opgelegde hervorming van de kiesarrondissementen om zichzelf electoraal te bevoordelen.

Volgens het Grondwettelijk Hof deugen een aantal Waalse kieskringen niet. Wallonië heeft in tegenstelling tot Vlaanderen geen provinciale kieskringen voor de gewestverkiezingen. De Waalse kieskringen, dertien in totaal, bestaan nog steeds uit de oude arrondissementen, of soms uit meerdere samengevoegde arrondissementen. Het Grondwettelijk Hof heeft na een klacht van enkele onfortuinlijke Ecolo-kandidaten uit kleine arrondissementen in de provincie Luxemburg te kleine kieskringen als ongrondwettelijk bestempeld. De reden is dat de evenredigheid van het kiessysteem in het gedrang komt en het gelijkheidsprincipe met de voeten wordt getreden. Ecolo-kandidaten uit kleine kieskringen in Luxemburg haalden zelfs met twintig procent van de stemmen geen zetel binnen. In grotere Waalse kieskringen met een vergelijkbaar stemmenpercentage was het daarmee wel bingo.

Gevolg: er moet tegen 2019 aan de kieskringen worden gesleuteld. In principe is dat een taak voor alle 75 Waalse verkozenen. Maar in de praktijk zullen de meerderheidspartijen PS en CDH die klus wel even klaren. Dat leidt tot een niet zo fraaie koehandel in de coulissen, berichtte La Libre Belgique vorige week. Die is momenteel volop gaande. De zittende Waalse meerderheidspartijen willen daarbij het verwachte verlies in 2019 zo veel mogelijk beperken.

Verkozen politici over de eigen kieskringen laten beslissen is natuurlijk de kat bij de melk zetten. Op sommige plaatsen ligt de oplossing voor de hand. In Luxemburg kunnen de arrondissementen worden samengevoegd tot een provinciale kieskring zonder dat de PS of het CDH veel hoeven te vrezen. Op andere plaatsen dreigt de aanpassing van de kieskringen de meerderheidspartijen stemmen te kosten. Het kleine Thuin laten samengaan met Charleroi zou logisch zijn, maar niet voor de PS. Dan belandt minister van Lokale Overheden Paul Furlan immers in de kieskring van partijgenoot en Waals minister-president Paul Magnette. Twee stemmenkanonnen op dezelfde lijst parkeren, leidt gegarandeerd tot stemmenverlies. En uiteraard heeft ook het CDH zijn eigen rekenkunde, waarmee rekening moet worden gehouden.

Dit schouwspel van old school politiek gesjacher doet heel wat wenkbrauwen fronsen. Sinds het verzet tegen CETA ziet de Waalse politiek zichzelf als een baken van democratische transparantie. Deze koehandel staat haaks op dat beeld.

Han Renard

Met hun gesleutel hopen de PS en het CDH het verwachte verlies in 2019 zo veel mogelijk te beperken.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content