Geld in ruil voor inspraak en hervormingen: de Franstalige Brusselaars zouden beter eieren voor hun geld kiezen.

Hoe moet het verder met Brussel? Het verpauperende gewest weet zich geen raad met zijn snel groeiende, arme en jonge migrantenbevolking. De Belgische middenklasse blijft Brussel verlaten. De cijfers over kansarmoede en schooluitval bij jongeren zijn schrikwekkend hoog. Sommige van die jongeren keren de samenleving de rug toe en kiezen voor een loopbaan in de criminaliteit, een keuze die wordt aangemoedigd door het heersende klimaat van straffeloosheid.

Dit zou tot algemeen alarm en tot gezamenlijke politieke actie moeten leiden. Maar Vlamingen en Franstaligen hebben tegengestelde ideeën over de te bewandelen weg en de versnippering van de bevoegdheden in Brussel maakt doelmatig ingrijpen haast onmogelijk. Ook het door premier Yves Leterme gepredikte samenwerkingsfederalisme zal aan die situatie weinig veranderen.

Binnenskamers geven ook Franstalige politici lucht aan hun bezorgdheid over de situatie in Brussel, maar communautaire argumenten dreigen een volwassen gesprek over mogelijke oplossingen te verzieken. En dus verdedigt Brussels minister-president Charles Picqué verbeten zijn belaagde gewest, en de Franstalige burgemeesters hun gemeentelijke erf, achter elk Vlaams voorstel voor Brussel een communautaire aanval vermoedend. Maar of ze daarmee ook de belangen van hun inwoners dienen, is zeer de vraag.

De problemen in Brussel gaan ook over veel meer dan veiligheid, hoe belangrijk ook. Wie echt resultaat wil boeken, zal tevens moeten investeren in onderwijs en in de begeleiding en vorming van jonge Brusselaars. In de arme wijken zit de helft van de jongeren zonder werk. Ze zijn nauwelijks geschoold en bezitten vaak ook niet de nodige sociale vaardigheden om werk te vinden. Die moeten dus stevig bij de hand worden genomen, willen ze nog ergens aan de bak komen. Maar ze worden door de politieke overheden in Brussel meestal aan hun lot overgelaten.

Als de Franstalige Brusselse politici het echt goed voorhebben met hun kiezers, kunnen ze maar beter eieren voor hun geld kiezen. Waarom zoveel energie stoppen in de verdediging van rijke Brusselaars die vrijwillig de stad ontvlucht zijn? Die redden zich zelf wel. Sluit liever in het kader van onderhandelingen over Brussel-Halle-Vilvoorde een deal met de Vlamingen over een splitsing van de kieskring en een betere bevoegdheidsverdeling in Brussel, in ruil voor massaal meer geld voor het gewest. Met afspraken over de besteding van de middelen en met een communautaire trofee om mee te pronken, willen de Vlamingen misschien nog eens diep in de buidel tasten. De Vlamingen kunnen zich dan weer troosten met de gedachte dat investeringen in de toekomst van jonge Brusselaars zichzelf op termijn wel zullen terugbetalen.

door Han Renard

Waarom zoveel energie stoppen in de verdediging van rijke Brusselaars die vrijwillig de stad ontvlucht zijn? Die redden zich zelf wel.