– Presentator Canvas/Klara

U werkt mee aan de nieuwe campagne tegen seksueel geweld van de Vrouwenraad en Wij Spreken Voor Onszelf. Waarom doet u dat?

THOMAS VANDERVEKEN: Het kost me geen moeite om hierover een standpunt in te nemen. Ik heb van vriendinnen genoeg verschrikkelijke verhalen gehoord om te beseffen dat seksueel geweld een wijdverspreid fenomeen is. Het is de hoogste tijd om dat maatschappelijk bespreekbaar te maken. Er is nog een lange weg te gaan.

Bent u een feminist?

VANDERVEKEN: Feminisme klinkt als ‘vrouwen eerst’ en ‘anti man’, maar dat hoeft het niet te zijn. Gelijkheid tussen man en vrouw vind ik vanzelfsprekend. Niet dat vrouwen en mannen hetzelfde moeten zijn. Vroeger geloofde ik dat wat mannelijk en vrouwelijk is, ons werd aangeleerd. Door Petra De Sutter (hoogleraar gynaecologie en transgender, nvdr.) te interviewen leerde ik dat er toch een aangeboren verschil bestaat tussen de geslachten. Aanleg moet je niet mordicus willen kapotslaan. Dat zal ons niet gelukkiger maken.

Sommige biologen rechtvaardigen de loonkloof omdat vrouwen minder productief zouden zijn door hun hormonen.

VANDERVEKEN: Zulke patriarchale oudemannenpraat vind ik afstotelijk. Je kunt niet ontkennen dat sommige vrouwen zich de week voor hun maandstonden merkbaar anders gedragen, maar is dat een reden om ze minder te betalen? Dan moeten mensen die last hebben van een opstoot van herniapijn of jicht ook minder verdienen. En zelfs die vergelijking doet vrouwen onrecht aan.

Let u er als programmamaker op dat u evenveel vrouwen als mannen interviewt?

VANDERVEKEN: In Alleen Elvis blijft bestaan moeten we er erg veel moeite voor doen om evenveel vrouwen als mannen te vinden. Veel vrouwen weigeren. ‘Ben ik wel interessant genoeg?’ vragen ze. Een man vraagt dat niet, die komt gewoon. Zo creëer je uiteraard geen vrouwelijke rolmodellen. Vrouwen zouden moeten durven om die voorbeeldfunctie en verantwoordelijkheid op te nemen.

Is er een stereotiep mannenbeeld waar u graag van af wil?

VANDERVEKEN: Als ik één ding jammer vind aan man-zijn, dan is het dat ik niet zwanger kan worden. Als ik kinderen krijg, wil ik graag mijn zorgende kant tonen. Er zijn veel mannen die in het huishouden of de kinderzorg willen helpen, maar hun vrouw vindt hen niet nauwkeurig genoeg of te wild. Uiteraard ontmoedigt hen dat. Aan de andere kant: als we kunnen zeuren over de kwaliteit van huishoudelijk werk, valt er nog weinig te overwinnen.

‘Het is moeilijk om vrouwen te vinden voor Alleen Elvis blijft bestaan. Ze voelen zich niet interessant genoeg. Een man komt gewoon.’