Robert Rauschenberg

Peggy Guggenheim Collection, Canale Grande

De expo Gluts is een postume hommage aan de grootmeester, die een nauwe band had met Venetië. 40 assemblages etaleren de intuïtieve kunde en intelligentie van Rauschenberg, die in staat was schroot een nieuw leven in te blazen. Rauschenberg noemde deze werken ’totems van de industrialisering’. Deze expo laat zien dat referentiële kunst niets van haar kracht heeft verloren.

Liam Gillick

Duits Paviljoen, Giardini Liam Gillick(1964) bedacht voor de koele architectuur van het Duitse paviljoen een installatie die bestaat uit een enorm keukenblok. Op een kast vertelt een opgezette kat via omringende luidsprekers een verhaal over wat ze allemaal zag. De keuken symboliseert voor Gillick de andere kant van het modernistische verhaal waarin het verlangen naar efficiëntie werd gekoppeld aan kwalitatiever leven en meer vrije tijd.

Pascale Marthine Tayou

Human Being @ work, Arsenale

Tayou, de enige Belg op de centrale tentoonstelling ‘Making Worlds’, weet vanuit zijn Afrikaanse roots een bruisende installatie te maken met een dorp van geluiden, video’s, licht, gekleurde zakken, prentkaarten, parels, houten architecturen, massa’s snippers en bezwerende sculpturen van kristal.

André Cadere

Palazzo delle Esposizioni, Giardini

De Pool Cadere is wellicht de grondlegger van ‘nomadische’ kunst: hij wandelde met zijn gekleurde stokken in galeries en musea, maar bracht ze ook mee naar een café, een aula of een bakkerij. In de centrale expo ‘Making Worlds’ staan de stokken van Cadere nu her en der als stille tekens van een kunstenaar die radicale vragen stelde over schilderkunst, commercie en het belang van de context.

In-finitum

Palazzo Fortuny

Deze tweede expo van Axel Vervoordt in Palazzo Fortuny is minder theatraal dan de vorige, maar blijft er een om stil van te worden. Het thema van het ‘onaffe’ als drijvende metafoor voor het leven is de leidraad. Oud, klassiek en hedendaags zijn hier vanuit alle continenten samengebracht in één broze enscenering.

Bruce Nauman Topological Gardens

Amerikaans paviljoen – Universiteit IUAV, ruimte van de universiteit Ca’ Foscari

Niet voor niets ontving de minzame Bruce Nauman (1941) de prijs voor het beste paviljoen.

In het neo-klassieke Amerikaanse paviljoen presenteert Nauman ‘zinnelijke’ neons, sculpturen, video en fonteinen waarin de existentiële essentie van de mens genadeloos en bikkelhard ‘beeld’ wordt.

In de IUAV zijn de vroege audiowerken geïnstalleerd. Een deel van de galerij baadt in roze en gele tl-lampen en uit een video-installatie schalt het gebod ‘Think’.

Bruce Nauman creëerde twee nieuwe installaties, waarvan het audiowerk Days hier in de aula is te beluisteren. De Italiaanse versie Giorni werd geïnstalleerd in een centrale gang van Ca’ Foscari.

Dit drieluik van Bruce Nauman is beresterk en maakt een trip naar Venetië al meer dan de moeite waard!

UITVOERIGE BESPREKINGEN VINDT U OP blogs.KNACK.BE/cultuur

Luk Lambrecht