Roger Vanden Stock ontmoette ex-Standardbaas Luciano D’Onofrio en dat lekte uit. Een streep door zijn rekening, maar niet van iedereen.
Afspreken in het Conrad Hotel in Brussel en niet gezien willen worden: vergelijk het met Lady Gaga die door de Louizalaan flaneert en de starende blikken niet begrijpt. Toch is het dat wat Roger Vanden Stock en Luciano D’Onofrio deden op maandag 14 november 2011. Vier dagen later stond hun ontmoeting in de krant en zag Anderlecht zich genoodzaakt een persbericht de wereld in te sturen: “De voorzitter van Royal Sporting Club Anderlecht, de heer Roger Vanden Stock, heeft maandag een ontmoeting gehad met de heer Luciano D’Onofrio om te spreken over een eventuele sportieve samenwerking. Niets meer en niets minder. Daarover is nog geen enkele beslissing gevallen en de club onthoudt zich van alle commentaar.”
Communicatieverantwoordelijke David Steegen was nog iets explicieter aan de telefoon: “De club ontkent niet dat er een ontmoeting is geweest en ontkent ook het doel ervan niet: een mogelijke sportieve samenwerking. Maar dat betekent niet dat men op basis hiervan zomaar extrapolaties kan beginnen te maken. Dat D’Onofrio aandeelhouder zou kunnen worden van Anderlecht, zoals ik in een krant las, raakt kant noch wal.”
De uitgelekte ontmoeting tussen Vanden Stock en D’Onofrio was niet hun eerste. Beide mannen zouden al een vijftal keren eerder hebben samengezeten sinds Roland Duchâtelet eind juni Standard kocht en er zo een einde maakte aan het tijdperk D’Onofrio. Bronnen menen te weten dat die laatste ook zelf op het punt had gestaan Standard te kopen. Het geld had hij, het tijdig vrij krijgen lukte naar verluidt net niet. Een kwestie van uren, genoeg voor Duchâtelet om hem te snel af te zijn.
Discreet als hij is, heeft D’Onofrio tot op vandaag geen toelichting gegeven bij zijn vertrek uit Luik. Dat hij op revanche zint, is een aanname waarvoor niettemin sterke aanwijzingen bestaan. Velen zien in het vertrek van Defour, Witsel, Mangala en Carcela zijn hand. De eerste drie vertrokken naar Portugese clubs, het land waarnaar D’Onofrio uitweek tot hij in 1998 naar België terugkeerde. Dat hij een rol speelde in de transfers van de ex-Standardspelers Milan Jovanovic en Dieumerci Mbokani naar Brussel, kan eveneens als een provocatie worden uitgelegd. Hij zou op hen hebben ingepraat en zo hun keuze voor Anderlecht hebben beïnvloed.
De overlevering wil dat de verstandhouding tussen Roger Vanden Stock en Luciano D’Onofrio altijd goed is geweest, al bestaat de indruk dat de liefde toch vooral van de argeloze Anderlechtvoorzitter kwam. Hoe goed zij het persoonlijk ook met elkaar konden vinden, tal van incidenten en verwijten over en weer zetten de relaties tussen beide clubs meermaals onder druk. Er was de beenbreuk van Marcin Wasilewski, de Luikse flirt met Jelle Van Damme, de afzijdigheid ook van Standard in de Pro League – om er maar een paar te noemen.
Toch dreef iets Vanden Stock altijd weer in de armen van D’Onofrio. Toen Alain Courtois eind oktober 2009 een verzoening organiseerde in een kasteel in Hélécine, negeerde de Anderlechtpreses het advies van alles en iedereen in zijn club en accepteerde de uitnodiging. D’Onofrio liet ruim een uur op zich wachten en Vanden Stock stond te kijk voor de talrijke camera’s. D’Onofrio deed het evenement later zelf af als een farce.
Ook nu wordt verteld dat de ontmoetingen met D’Onofrio in de huidige fase vooral eenmansacties van de Anderlechtvoorzitter zijn geweest. Dat het uitlekte, is zeker een streep door zijn rekening. De teneur van het commentaar in de media was overwegend negatief en met die perceptie was hij liever niet naar de raad van bestuur van de nv gestapt. Om iemand met een strafblad als dat van D’Onofrio in een instituut als Anderlecht binnen te krijgen, is diplomatie vereist. De ex-Standardbaas is in Frankrijk al veroordeeld voor onder meer witwaspraktijken. En eerder dit jaar is hij officieel in beschuldiging gesteld voor fraude, witwaspraktijken en valsheid in geschrifte. Daarbij werd bezwarend beslag gelegd op zijn eigendom in Luik. Dat eminente aandeelhouders van paars-wit als burggraaf Etienne Davignon en Alexandre Van Damme (AB InBev) contacten met zo iemand liever niet uit de krant vernemen, behoeft geen betoog.
Standardscout Henri Depireux is een intimus van D’Onofrio. Hij gelooft niet dat het tot een samenwerking met Anderlecht zal komen. “Het streelt zijn ijdelheid enorm dat er contact is gelegd. Hij heeft graag dat men over hem spreekt en we weten allemaal dat hij ervan houdt de boel wat op te hitsen. Misschien dat hij nog wat zoekende is momenteel, maar volgens mij ligt zijn toekomst in het buitenland.”
Zeker is alleszins dat het lek de tegenstanders van een eventuele komst van D’Onofrio naar het Astridpark goed uitkomt. In dat verband wordt er opnieuw naar Philippe Collin gekeken. Mocht D’Onofrio iets voor Anderlecht kunnen gaan betekenen, zal het op het vlak van de transfers zijn. Uitgerekend het terrein dat Collin door de jaren helemaal naar zich toe heeft getrokken. Duidelijk is dat hij het qua vakkennis en netwerk moet afleggen van de ex-Standardbaas. Mogelijk is zijn rol met het binnenhalen van D’Onofrio uitgespeeld. Het zal sommigen benieuwen hoe dat de familieband met zijn neef mogelijk op de proef stelt. En of Anderlecht met D’Onofrio niet een paard van Troje in huis zal blijken te hebben gehaald. Dat hoeft, onafgezien van de figuur van D’Onofrio, niet eens een slechte zaak te zijn.
Vooral aan de uitgaande transferzijde zou D’Onofrio Anderlecht diensten kunnen bewijzen. Lucas Biglia aast al lang op een mooie transfer, maar behalve losse flodders en een ontoereikend bod van Galatasaray diende er zich nog niets aan. D’Onofrio kan deuren openen. “Hij is in staat om een speler als Matías Suárez voor een heel goede prijs te verkopen”, meent makelaar Nenad Petrovic. “Hij slaagde er toch in om 20 miljoen euro te krijgen voor Fellaini, en om Onyewu naar AC Milan te transfereren? Met Luciano zou Romelu Lukaku niet voor 15 miljoen, maar voor 25 miljoen euro vertrokken zijn. Daar ben ik zeker van. Sportief zal zijn netwerk niet veel bijbrengen, maar financieel wel.”
Anderlechtmanager Herman Van Holsbeeck verwoordt het zo: “Luciano is momenteel aan niemand gebonden. Het zou een professionele fout van ons zijn als we een man met zo veel kennis en ervaring niet zouden spreken om te zien wat hij ons kan bijbrengen. Wij hebben bepaalde connecties, hij heeft er andere. Dat we ook van zijn adresboekje gebruik zouden kunnen maken, kan ons alleen maar sterker maken. Niet de mensen zijn belangrijk, maar deze club. Trouwens, het staat nog niet vast dat we effectief zullen samenwerken. Zoals duidelijk in het communiqué staat, is er nog geen enkele beslissing genomen.”
DOOR JAN HAUSPIE, THOMAS BRICMONT, PIERRE DANVOYE, DANIEL DEVOS & STÉPHANE VANDE VELDE
“Luciano zou Lukaku verkocht hebben voor 25 miljoen euro in plaats van voor 15. Daar ben ik zeker van.” Nenad Petrovic
Er zijn sterke aanwijzingen dat D’Onofrio op revanche zint na zijn vertrek bij Standard.
