‘Er is nog veel onuitgegeven muziek van Prince’, zegt Piet Van Ryckeghem.
Piet Van Ryckeghem (superfan Prince): Prince was amper overleden of er hadden zich al tientallen ‘erfgenamen’ aangemeld, zelfverklaarde neven, halfbroers en adoptiezonen. De meesten beseften wel dat ze geen aanspraak konden maken op de erfenis van ongeveer driehonderd miljoen dollar. Het was hen om de vijf minuten in de spotlights te doen. Na het nodige onderzoek bleven enkel zijn zus Tyka Nelson en vijf halfbroers en -zussen over als rechtmatige erfgenamen.
Het probleem is dat Prince geen testament had opgesteld, waarschijnlijk bewust. Naar de reden blijft het gissen, want hij wist dat hij niet meer in optimale gezondheid verkeerde. Het lijkt me sterk dat niemand hem geadviseerd heeft alles op papier te zetten. Al kan het ook zijn dat de tijd hem gewoon ingehaald heeft.
Rapper Jay Z bood dit najaar veertig miljoen dollar voor de muziek van Prince. Dat nogal lage bod werd afgewezen.
Van Ryckeghem: Prince had bij leven een exclusief contract met Tidal, de streamingdienst van Jay Z. Die rook nu zijn kans om alle onuitgegeven muziek binnen te halen, alles wat nog in The Vault steekt, de kluis op zijn landgoed Paisley Park. Maar veertig miljoen dollar is ridicuul weinig, er is voor honderd jaar aan nieuwe nummers. Slechts dertig procent van wat Prince maakte, is al uitgegeven.
Misschien was dat wel zijn bedoeling? Misschien vond hij die nummers niet goed genoeg?
Van Ryckeghem: Prince zat zo niet in elkaar. Neem nu de plaat Purple Rain: in die periode schreef hij genoeg straffe nummers om tien platen te vullen. Maar toen hij klaar was met Purple Rain, was hij er ook echt klaar mee. Alle songs die niet op de ene plaat pasten, verdwenen in de kluis. Hij keek nooit achterom, enkel vooruit.
Paisley Park lijkt het nieuwe Graceland te worden, een bedevaartsoord voor fans.
Van Ryckeghem: In tegenstelling tot Graceland was Paisley Park het creatieve epicentrum van de artiest. Het wás Prince. Ik kwam er tien keer, en in november was ik er voor het eerst na zijn dood. Paisley Park was bij leven eigenlijk al een museum: je kreeg er rondleidingen langs de corridors met gouden platen. Of langs de influence wall waar de beeltenis van Prince centraal stond. Rechts hingen de muzikanten die hij beïnvloed had, zoals Sheila E. en Wendy & Lisa, en links degenen die hem hadden geïnspireerd, zoals Jimi Hendrix en James Brown.
U geloofde niet dat hij aan een overdosis stierf, zei u vlak na zijn dood. Ondertussen is duidelijk dat het om een overdosis pijnstillers ging.
Van Ryckeghem: Het ging om het vertaalfoutje: ‘drugs’ betekent in het Engels ook ‘medicijnen’. Hij nam inderdaad zware pijnstillers voor zijn chronische heuppijn. Daar is hij helaas aan overleden, maar Prince was géén junk.
Tekst KRISTOF DALLE
‘Prince stierf omdat hij te veel zware pijnstillers nam, maar hij was géén junk.’
