Jan Fabre opent de Zomer van Antwerpen met een kleinood. De man die graag imponeert met groots theater, zoals zijn 24 uur durende toneelmarathon Mount Olympus, toont zich ook in de miniatuur een meester: met sensuele solo’s eert hij zijn performers, ofwel ‘Krijgers der Schoonheid’. Lisbeth Gruwez schonk hij met Quando l’uomo principale è una donna een in olijfolie gedrenkte naaktsolo. Annabelle Chambon liet hij floreren tussen de bloemen in Preparatio Mortis en Antony Rizzi’s junkieverleden inspireerde hem tot een zeepbellendecor in Drugs Kept Me Alive. Nu is Matteo Sedda aan de beurt. Hij zet zijn lijf in om – zoals zijn voorgangers – u de schoonheid van de kwetsbaarheid te tonen. De solo speelt in Fabres Laboratorium, een architecturaal pareltje in de Pastorijstraat.
26/06 – 28/07
The Generosity of Dorcas, Troubleyn, Antwerpen
