Annelies Verbeke 2015 Omdat je als vanzelf dieper graaft in de ziel van de Vlaming
In de roman Dertig Dagen stelt Annelies Verbeke (1976) ‘scherp op het racisme in (West-)Vlaanderen’, zegt Willem Bongers-Dek van deBuren. Zijn collega bij dit Vlaams-Nederlandse Huis Wim Vanseveren: ‘Hoe vergaat het een zwarte klusjesman in de diepe Westhoek? Daarover schrijft Annelies Verbeke mild, genuanceerd en herkenbaar in Dertig dagen.’
Racisme en de vluchtelingenproblematiek zijn belangrijke thema’s in dit boek, dat draait rond Alphonse Badji, een muzikant met Senegalese wortels die verhuist van Brussel naar de Westhoek. Daar word je nog elke dag met de Eerste Wereldoorlog geconfronteerd. Alphonse wordt er klusjesman en de hele maand september, dertig dagen lang, volgen we hem op zijn pad. Hij is wat goedgelovig. Zijn klanten prijzen zijn werk en kunnen bij hem hun verhaal kwijt. Maar dagelijks wordt Alphonse geconfronteerd met racisme: nu eens een opmerking, dan een priemende blik, en ook weleens een klant die een klus afzegt als hij ontdekt dat een ‘neger’ dat zou komen opknappen. ‘Het begrip “racisme” doet me zelf soms zuchten’, zei Verbeke in Knack over haar boek. ‘Het is zo’n afgezaagd woord, maar dat is geen reden om het niet aan te kaarten.’
‘Door de verhalen van een steengoede schrijfster als Annelies Verbeke te lezen, graaf je als vanzelf dieper in de ziel van de Vlaming’, besluit illustratrice Judith Vanistendael.
Ook verkozen door o.a.
Michael De Cock (acteur-theatermaker)
