Barack Obama bevestigde in Caïro opnieuw dat hij een andere relatie wil met de moslimwereld dan zijn voorganger George W. Bush.
De economische en financiële crisis zat even in de weg. Maar vorige week begaf Barack Obama zich weer op pad om werk te maken van wat vooraf als de grootste uitdaging van zijn presidentschap werd gezien. Het prestige van de Verenigde Staten in de wereld herstellen, en dan zeker in de Arabische wereld. Die wacht sinds het begin van de oorlog in Irak op een teken van de Amerikanen, dat ze meer willen doen om het conflict in de regio op te lossen dan alleen maar bommen gooien.
De president hield zijn beloofde toespraak tot de moslimwereld uiteindelijk in de Egyptische hoofdstad Caïro. Hij ging geen enkel thema uit de weg en beloofde de moslims een nieuw begin, met veel citaten uit de Koran en strenge woorden voor Israël. Hij houdt in ieder geval vast aan een tweestatenoplossing voor het Palestijnse conflict, en dat zou de rechtse Israëlische regering aan het denken moeten zetten.
Obama herinnerde er terecht aan dat de oorlogen in Afghanistan en Irak bedoeld zijn om Al-Qaeda en de taliban te verslaan.
Hij weet ook dat hij dat alleen kan, met de hulp van de moslimwereld zelf. Hij weet ook dat vrede in het Midden-Oosten zonder hulp van de Arabische wereld niet mogelijk is. De toespraak was daarom nodig om het wantrouwen weg te nemen en het idee dat onder George W. Bush ingang vond dat Amerika oorlog voert tegen alle anderhalf miljard moslims op de wereld.
Obama speelde tot nog toe vooral zijn sterkste troef uit: mensen door schitterende toespraken laten geloven dat het echt anders kan. Hij komt nu op het punt waarop die woorden een proces op gang moeten brengen, en daarover bleef hij tot nog toe behoorlijk vaag. Hoe krijgt hij Palestijnen en Israëliërs echt aan tafel? Hoe trekt hij het Amerikaanse leger echt terug uit Irak, en welk land blijft daar dan achter? Hoe overtuigt hij er Iran van dat het beter is om geen atoombom te maken? Of met andere woorden: hoe maakt hij van die vijand een bondgenoot? En als dat niet goedschiks gaat, hoe overtuigt hij er Russen en Chinezen dan van dat harde actie tegen Teheran nodig is?
De grootste uitdaging van allemaal wordt misschien nog dat hij zijn eigen parlement ervan moet overtuigen om hem in dat gigantische opzet te blijven steunen. Zeker de Israëlische premier Benjamin Netanyahu rekent op de invloedrijke Joodse lobby in Amerika om Obama te laten struikelen voor hij goed en wel een stap heeft gezet.
Hubert van Humbeeck
