De vrouwen van Machsomwatch, die Antwerpse scholen bezoeken, zijn het levende bewijs dat er meer is dan haat tussen Palestijnen en Israëli.

Volgende week komen in de Antwerpse secundaire scholen twee vrouwen praten over hun Israëlische organisatie Machsomwatch. ‘Machsom’ staat voor ‘hinderpaal’ of ‘blokkade’. De vrouwenorganisatie houdt al sinds 2001 de Israëlische checkpoints in de gaten. De delegatie van Machsomwatch is al het tweede bezoek dat naar Antwerpen komt op uitnodiging van de Derde Partij, een organisatie die aan de hand van getuigenissen hoopt om het conflict tussen Israël en Palestina op een serene manier uit te leggen aan scholieren.

Dafna Banai is net terug van een lange tocht naar een checkpoint in de Jordaanvallei wanneer we haar aan de lijn krijgen. ‘Ik doe het al zeven jaar. Meestal ben ik een paar keer per week een hele dag van huis.’ De vierhonderd vrouwen van Machsomwatch zijn allemaal vrijwilligers. ‘We willen ons inzetten voor de Palestijnen die onderdrukt worden. Omdat we zelf Israëlisch zijn, hebben wij meer mogelijkheden om hen te beschermen dan zijzelf.’ Machsomwatch is enkel aanwezig bij de checkpoints binnen het Palestijnse grondgebied en niet bij de controleposten op de grens tussen Israël en Palestina. ‘Als je een huis koopt in een wijk, kun je wel een hek zetten rond je eigen tuin, maar niet in de woonkamer van je buren’, zegt Banai. ‘De checkpoints die wij bezoeken zijn dus pure pesterij van de Israëlische regering.’

Als de vrouwen van Machsomwatch er niet zijn om rapporten op te stellen, foto’s te nemen of wachtrijen te filmen, gaan de Israëlische soldaten vaker over de schreef. ‘Soms zijn ze agressief of lachen ze de Palestijnen uit. Maar het ergste misdrijf is natuurlijk de controlepost zelf. Die mensen gaan gewoon naar hun werk, naar school of naar vrienden. Alleen weten ze nooit op voorhand of en hoe laat ze op hun bestemming zullen raken. Hun onzekerheid wordt nog versterkt door de grote willekeur van de soldaten. Zij bepalen elke dag wie ze wel of niet laten passeren. Het is ook schrijnend om oudjes te zien smeken bij een achttienjarige soldaat of hij ze alstublieft wil doorlaten.’

De hoofdtaak van Machsomwatch bestaat erin om het bestaan van de checkpoints en de schending van de rechten van de Palestijnen bekend te maken. ‘Het Israëlische leger weet dat wij goede contacten hebben met parlementsleden, internationale organisaties en de media. Een klacht van een Palestijn over hun onderdrukking heeft doorgaans geen effect. Naar ons wordt er wél geluisterd. Imago betekent alles voor het Israëlische leger. Al veertig jaar probeert het de wereld ervan te overtuigen dat het zich niet bezondigt aan oorlogsmisdaden.’

Geen wonder dus dat Banai en haar collega’s geen graaggezien gasten zijn aan de checkpoints. Vaak trachten de soldaten hen het fotograferen te verbieden, onder het mom dat het om een ‘afgesloten militaire zone’ gaat. Volgens Machsomwatch is dat absurd aangezien er elke dag honderden Palestijnen door die zone wandelen. ‘Als ze mijn camera willen afnemen, vraag ik altijd om de politie te bellen’, zegt Banai. ‘Aangezien we niets onwettigs doen, mogen we altijd blijven filmen.’

Machsomwatch past uitstekend binnen de doelstellingen van de Derde Partij, omdat het een organisatie is die aangeeft dat er wel degelijk overleg en vriendschap mogelijk is tussen Israëli en Palestijnen. ‘Wij vertellen de Palestijnen ook altijd dat we Israëlisch zijn’, zegt Banai. ‘Dat is belangrijk omdat zij het onderscheid zouden maken tussen die Israëli die hen onderdrukken en de anderen die het niet eens zijn met de bezettingspolitiek van hun eigen regering. We merken ook dat de Palestijnen ons heel dankbaar zijn voor onze aanwezigheid. Ze zijn in staat om ons hun enige bezittingen als geschenk te geven omdat we hen geholpen hebben.’

INFO: HTTP://3RDPARTY.CANALBLOG.COM

door hannes Cattebeke

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content