Camping Anspach

Ionut en zijn gezin © FRANKY VERDICT

Je kunt er in centrum Brussel niet naast kijken: het aantal daklozen is flink toegenomen. De voorbije week kreeg de opvang Samu Social 936 mensen over de vloer. Bijna een derde daarvan waren gezinnen. ‘We hebben een apart centrum voor families geopend. Gezinnen met kinderen die op straat belanden, zijn bijzonder kwetsbaar’, zegt Marie-Anne Robberecht van de vzw Samu Social. ‘We zien meer Romafamilies uit Roemenië en Bulgarije, mensen uit Oost-Europa en Afrika, maar ook uit België.’

Sommigen weigeren opvang. ‘Van een chronisch dakloze kan ik dat nog begrijpen, maar van gezinnen met kinderen vind ik het moeilijker te aanvaarden. Soms zijn ze bang om bestolen te worden. Een groep mensen in de buurt van het Zuidstation blijft buiten omdat ze elke dag de oversteek naar het Verenigd Koninkrijk willen wagen. Onze mobiele teams volgen iedereen zo goed mogelijk op, maar we kunnen niemand dwingen om onderdak te zoeken.’ Knack sprak met twee onfortuinlijken.

1.

Ionut heeft met zijn dochter Dorina (1,5), zoon Toni (8) en vrouw Nartisa postgevat naast de drukke ingang van metrostation Brouckère.

Af en toe krijgen ze wat eten toegestopt. Ongezond eten wel. Terwijl Dorina wat stukjes kip uit een grote kartonnen pot eet, komt een vrouw een pizza afgeven. Toni heeft een hamburger gekregen.

Ze hebben vooral geld nodig, zegt Ionut. De job die hij hier in de bouwsector hoopte te vinden, bleek niet te bestaan. Ze willen met een bus van Eurolines terug naar Roemenië. ‘Daar hadden we een driekamerwoning die we deelden met mijn ouders, mijn broer en zijn kinderen.’

Naar de winteropvang wil hij niet. ‘Te veel microben voor haar’, zegt hij, terwijl hij naar zijn dochtertje wijst. Als een vrijwilliger van het mobiele team van Samu Social even later aandringt – ‘U komt toch? –, laat Ionut zijn koppigheid varen. Wanneer de winkels de deuren sluiten voor koopjesjagers, stappen ze weg.

2.

Narcis (24) heeft zijn matras tussen de ingang van een parking en enkele geld-automaten gelegd. Een gevoerde jas over een dikke trui en een deken moeten hem vannacht warm houden. Ook hij kwam hier een job in de bouw zoeken. Er was hem goed geld beloofd. Er bleek amper werk, en alleen slecht betaald. ‘Vijftien euro voor een dag. Daar kun je hooguit iets van eten.’

Hij wil niet herkenbaar op de foto, hij schaamt zich. Zijn familie in Bulgarije weet niet dat hij buiten slaapt. Toch verkiest hij de vrieskou boven de winteropvang. ‘Dat is net een gevangenis. Ze zitten daar allemaal in rijtjes op elkaar gepakt.’ Is het buiten wel veilig genoeg? Hij wijst naar de camera tegenover zijn slaapplek. ‘Dat is mijn veiligheid. Die filmt alles.’

Door NATHALIE CARPENTIER, foto’s FRANKY VERDICT

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content