ma 1503

Leve Piet Van Roe olé olé. Leve Piet Van Roe olé olé. Leve Piet Van Roe, leve Piet Van Roe, leve Piet Van Roe olé olé.

De Slachter van de Reyerslaan heeft weer flink huisgehouden. Driehonderd man buiten, dat is bijna zoveel als de SP.A er dankzij de kundige leiding van den Baard aan de deur moest zetten. Bij de VRT moet iedereen boven de zestig eruit, op één man na: Piet zelf. Daarnaast gaat het mes in allerlei budgetten, we kunnen het niet genoeg toejuichen. 65 miljoen euro minder, dat is nog ruim 300 miljoen euro te weinig maar het is een begin.

Wat een opluchting om eens iemand met gezond verstand en goede smaak aan het woord te horen. De grote entertainment-shows op vrijdag verdwijnen, hoera! Het getater en getoeter van Bart Peeters, Peter Van de Veire en schreeuwerige consorten zal niet langer uw weekend verpesten nog voor het goed en wel begonnen is. 400 uur minder Ketnet, wie had nog gehoopt op zo’n geschenk van de goden? Minder muziekcaptaties op Klara, jochei! Minder Vlaamse producties op Canvas, minder sportuitzendingen, minder geld voor de nieuwsdienst, minder van dit en minder van dat en minder van alles… Wij roepen het luid en klaar: een standbeeld voor Piet. Eindelijk iemand in de media die minder wil brengen in plaats van altijd maar meer.

Hij gaat nog lang niet ver genoeg. Een wagon vol Imodium is nodig tegen de diarree aan informatieprogramma’s van de nieuwsdienst. Phara is al afgevoerd, geen mens kan zo naïef zijn te denken dat dat in september volgend jaar terugkomt. Hetzelfde mag gebeuren met Koppen, Volt, Bracke op Vrijdag, Vranckx, De Zevende Dag, TerZake en wat ze nog allemaal aan infopulp uitzenden. Weg ermee. Panorama terug op donderdagavond, en één keer per maand Verover de aarde of Horizon, dat zal ruimschoots volstaan.

Eén net slechts. Eén Journaal per dag, om acht uur zoals vroeger. Gevolgd door het weerpraatje en op zondag Sportweekend. Op zondagochtend één politiek debat onder leiding van Etienne Vandenbergh of Jan Schodts, meer hoeft niet. Op weekdagen ’s namiddags alleen een halfuurtje schooltelevisie, over de uil of over het verschil tussen een jongen en een meisje, op woensdag iets voor de jeugd of een belangrijke wielerklassieker, en voor de rest het goede oude testbeeld dat in ere wordt hersteld. Neen tegen de nachtelijke lus: zendersluiting rond halftwaalf met eventueel een slotwoord van een pastoor of een dominee.

De Mededeling van de regering wordt opnieuw ingevoerd, waarvoor zou ze anders een overheidsomroep betalen? Ook de uitzendingen door derden komen terug, zo heeft Paul Goossens weer een inkomen. Rehabilitatie van Première en Beertje Colargol. Al die afschuwelijke kookprogramma’s, het een nog onuitstaanbaarder dan het ander, worden vervangen door Kijk en kook: Paula Semer is nog in blakende conditie, is de laatste maanden zelfs overvloedig opgevoerd, en een corpulente advocaat vinden we ook wel. Het zal niet meester Rieder zijn natuurlijk, Magere Hein in toga, en de baard van Piet Van Eeckhaut noch het haar van meester Van Steenbrugge voldoen aan de minimumnorm van keukenhygiëne, maar meester Ronny Baudewijn is zeker een alternatief. Een toque op zijn kop en le petit bedon is een feit.

Minder Vlaamse fictie! Wat een zegen dat iemand het eindelijk durft te beslissen. De Vlaamse fictie is een dieverij waaraan paal en perk moet worden gesteld. De manier waarop de figuur Witse boudweg gestolen is van inspector Morse leidt in om het even welke andere branche tot een proces en een schadevergoeding. Breng een drank op de markt die evenzeer op Coca-Cola lijkt als Witse op Morse, en je zit een week later achter de tralies.

Wij zijn nu al benieuwd naar de laatste aflevering. Als ze ook die nog gepikt hebben, moet de minister van Justitie zijn positief injunctierecht aanwenden. De dag dat John Thaw ermee ophield, kreeg hij in de beroemde slotaflevering The Remorse-ful Day een hartaanval. Zijn laatste woorden kent iedereen: ‘Thank Lewis for me.’ Daarna gaf hij de geest en de pijp, deze laatste aan Maarten. En zie: Hubert Damen heeft pas in alle kranten aangekondigd dat ook hij er eindelijk mee ophoudt, of Witse krijgt al nadrukkelijk last van overgewicht en te veel slechte cholesterol. Hartaanval nakend.

Oorspronkelijk, dat is weinig bekend, gingen ze in hun plagiaat zo ver dat ook Witse zich in het academisch milieu afspeelde, meer bepaald in Leuven. Tijdens de eerste draaidagen liep het echter grondig mis toen plotseling een klein driftig meneerke de set kwam opgelopen, beweerde dat hij en niet Witse het hoofd van de politie was, en de gerechtsdokter toesnauwde: ‘Tijdstip van overlijden?’ Het lijk bleek een lelijke hoogleraar canoniek recht te zijn. Zijn hoofd was ingeslagen met een zwaar voorwerp in kruisvorm.

Terwijl de cameralui en de regisseur te onthutst waren om te reageren, nam meneerke Louis, want hij was het, resoluut de zaak in handen. Vóór de productieploeg een en ander kon toelichten, was de plaats van de misdaad al vergeven van de gevreesde Leuvense stadsagenten. Meneerke Louis schreeuwde bevelen, stuurde zijn mannen uit op buurtonderzoek, verwittigde het lab van Gasthuisberg dat ze hun andere werk moesten laten vallen, en belde naar Jean-Jacques Cassiman dat hij alle DNA-sporen persoonlijk moest komen onderzoeken.

Daarna wenkte hij twee figuren die zich wat op de achtergrond hielden: ‘Dams, Van Deun, gij beiden trekt naar de decaan van de faculteit godgeleerdheid, dat is in de Sint-Michielsstraat. Controleer eerst zijn alibi. En vraag hem dan de pieren uit zijn neus. Wie is deze professor? Had hij vrienden onder zijn collega’s? Of vijanden, wat bij die paters gebruikelijker is. Was hij met een belangrijk academisch werk bezig, weinig waarschijnlijk maar je weet nooit. En ga ook na of hij zich veel ophield in het homomilieu.’

Hierna wees hij een andere diender aan. ‘Hoe heet gij, jongen?’

‘Dimi Tersago, meneer.’

‘Zijt gij ook van de politie of studeert ge nog?’

‘Ik ben de assistent van de commissaris, meneer.’

‘Ah bon, dat komt goed uit. Luister hier, Dumi: gij begeeft u onder de studenten, begin links en rechts een praatje, trakteer een rondje, en vis uit of daar iets te vernemen valt. Maar wees voorzichtig. Ge ziet er jong en onbevreesd uit, maar rechercheur is een gevaarlijk beroep. Ik zou niet graag hebben dat u iets overkwam.’

Meneerke Louis keek nog eens rond, zag Witse staan mokken, en riep: ‘Hé gij, dikke, kom hier. Ge moogt met mij mee de rector gaan ondervragen. Dan kunt ge nog iets leren. We zullen die vent eens op de rooster leggen zoals we dat alleen in Leuven kunnen. Is die grijze rammelkar daar van u? Dan rijden we daarmee. Hebt gij een blauw zwaailicht en een sirene of moet ik uit het raam hangen en roepen?’

Hubert Damen heeft met zijn personage gemeen dat hij geen gemakkelijke mens is. Op de set moet alles verlopen zoals hij wil, zo niet gaat hij naar huis en staan ze allemaal mooi te schilderen. Menige aflevering van Witse is al helemaal anders afgelopen dan de scenarioschrijvers op papier hadden gezet. Dat Louis Tobback met zijn dwaze agenten de opnames was komen verstoren en voor heel wat vertraging had gezorgd, was al niet van dien aard dat het hem vrolijk zou stemmen. En die ‘Hé dikke’ was meer dan één druppel te veel in een al volle emmer. Even stonden meneerke Louis en Witse neus aan neus, en toen bleek Tobback toch iets sneller te zijn.

Voor hij het wist, werd Damen geboeid in een combi van het Leuvense politiekorps gegooid en afgevoerd naar de gevangenis iets verderop. ‘Bewaak hem goed, het is een gevaarlijke’, riep meneerke Louis zijn agenten nog na alvorens bij de onderzoeksrechter een aanhoudingsbevel te eisen voor deze recalcitrante arrestant. Nadat die formaliteit geregeld was, stormde hij met het pistool in de aanslag het rectoraat binnen.

Televisieadvocaat Walter Van Steenbrugge heeft een beroep moeten doen op zijn volledige arsenaal trucs om Hubert Damen al na een maand weer vrij te krijgen. Daarna besloot de productieploeg de opnames voortaan zo ver mogelijk van Leuven te laten doorgaan, en belandde zo in Halle. Waar in geen 100 jaar een moord was gepleegd maar nu plots elke week wel tien lijken werden ontdekt.

Het opmerkelijkst van al is dat ze op de VRT allemaal lijken te vinden dat Piet Van Roe gelijk heeft. Allen zingen zijn lof: zooo ne goeie hebben ze nog nooit gehad, plom plom. Nooit meegemaakt, in 200 jaar onderdrukking van het proletariaat.

do 1803

De busmaatschappijen uit de regio Oudenaarde gaan weer gouden zaken doen: binnenkort houdt Open VLD een ideologisch congres. Iedereen aan de kant, dat wordt weer ladingen gepensioneerden aanvoeren. Zoals op de nieuwjaarsreceptie, waar vader De Croo meer dan 400 man uit Brakel en Michelbeke had laten aanrukken. Zo leek het alsof er buitengewoon veel partijleden waren opgedaagd voor de eerste toespraak van zijn zoon, die kort voordien voorzitter was geworden met de stemmen van 14 procent van de Open VLD-leden. Daartoe had vader De Croo dan nog Noël Slangen moeten inhuren, om de boel wat te manipuleren. Slangen deelt trouwens als vanouds weer de lakens uit bij de partij, die blijkbaar niet wíl leren uit fouten van het verleden.

Benieuwd wat Open VLD zal doen bij de federale verkiezingen van volgend jaar. Van het gehate maar stemmentrekkende triumviraat zal er mogelijk maar één kandidaat zijn, van moetens dan nog of hij heeft geen werk meer: de altijd al net uit het nest gevallen P. Potager. En die heeft in zijn eigen Tongeren negen van de laatste tien verkiezingen verloren. Het Joenk zal het niet meer doen, en Europees commissaris Karel Lodewijk De Gucht nog veel minder. Als er iemand blij is dat hij de Belgische politiek achter zich heeft gelaten, dan is hij het wel.

Interessant om te volgen hoe de nieuwe trojka dat zal compenseren. Het trio heeft de voorbije maanden alvast niet stilgezeten. Vincent Van Quickenborne heeft nog zijn kabinet om op uw en mijn kosten zijn vrienden en vriendinnen aan een job te helpen, Patricia Ceysens en Alexander De Croo moeten daarvoor de partij gebruiken. Dat is onrechtstreeks ook op onze kosten. Hadden binnen de maand vijf fulltimemedewerkers aangeworven. Onder wie de onvermijdelijke Miguel Chevalier, die zodoende met Dirk Verhofstadt in strijd blijft voor de titel van grootste parasiet van de Wetstraat. Toen bleek dat het budget al die voltijdse klaplopers niet kon dragen, werden evenveel trouwe en verdienstelijke partijbedienden zonder meer ontslagen.

Ceysens, die met ‘ondervoorzitster’ wenst te worden aangesproken maar achter haar rug door Alexander De Croo Dumbo wordt genoemd, denkt aan een eigen chauffeur op kosten van de partij. De vorige die in zo korte tijd zot van glorie is geworden, was Catharina De Grote, de keizerin van Rusland van wie wij in de encyclopedie lezen dat haar man een liederlijke domoor was, en dat zij zelf ondanks een ongewoon grote variatie in haar liefdesleven behept was met een scherp verstand en grote oren.

Opvallend was de discretie van Alexander De Croo toen Pieter De Crem de moordenaars en verkrachters van het Congolese leger uitnodigde om op 21 juli mee te defileren met de Belgische strijdmacht. De oppositie schreeuwde moord en brand, maar in de Open VLD zijn er blijkbaar die op in plaats van over De Crem vallen. De Croo ging eerder ook akkoord met de schandelijke aanwezigheid van koning Albert op het propagandafeest van Jos Kabila eind juni, daar waar tonton Chicotte toch duidelijk ‘nee’ had gezegd.

De voorzichtigheid van zoon De Croo is begrijpelijk. Uit het onvolprezen Knack-archief van Reginald Elskens bereikt ons een officiële verklaring van vader De Croo na een onderhoud met président-fondateur Mobutu Sese Seko in mei 1984: ‘ Ik bewonder de opvatting van maarschalk Mobutu over nationale eenheid en zijn politiek om deze eenheid te bereiken. Ik hoop dat mijn Belgische landgenoten zich laten inspireren door wat het Zaïrese staatshoofd heeft gepresteerd voor de eenheid van zijn onmetelijke land. Dat kan voor ons, Belgen, met onze verscheidenheid, onze regionalisering en onze autonomie een voorbeeld zijn.‘

Dat zei Herman De Croo! Op dat moment minister van Verkeer en PTT. Hij gaf aan Mobutu ook nog toe dat Zaïrese onderdanen in België soms het slachtoffer waren van buitensporig optreden van de politie, maar dat de schuldigen daarvan gestraft zouden worden. Ook inzake Congo bemoeilijken de belangen van pa Croo de standpunten van zoon Croo. De liberale meubelen moesten dan maar gered worden door fractieleidster Hilde Goudmans, thuis in Congolese affaires sinds ook zij het Joenk heeft gedumpt en vervangen door de veel vitalere Congolese basketter Kanefu Samijejero van Excelsior Brussel.

Wie zakt volgend jaar het diepst: Open VLD of SP.A? Was het niet Witse die zei dat Paars in bont en blauw zou eindigen?

door Koen Meulenaere

Een standbeeld voor de Piet. Eindelijk iemand in de media die minder wil brengen in plaats van altijd maar meer.